LENFANJİT

LENFANJİT; Aim. Lymphangitie (f), Fr.
Lymphangite, İng. Lymphangitis. Derin veya satsathî
lenfatik kanalların had (akut) veya müzmin
(kronik) iltihabı. En çok streptekok ve stafilokok
cinsi mikroplarla olur.
Akut lenfanjit: Ateş, titreme, halsizlik, genel
belirtileridir. Akyuvar sayısında artma olur. Genellikle
ayak veya eldeki bir iltihâbî olayın devamıdır.
Ayak mantarı sıklıkla buna yol açar. Ciltte
pembe, hassas bölgeler lenf nodlarına (bezlerine)
doğru ilerleyen çizgiler şeklinde görülebilir. Sıklıkla
dokularda sıvı birikimine bağlı şişlik (ödem)
olur.
Kronik lenfanjit: Cilt veya cilt altında mikrobik
olayın başladığı yerde sert bir bölge meydana
gelir. Burada apse, ülser, iyileşen dokular (netbe
dokuları) bulunabilir.
Tedâvi: Mikrop uygun vasatlarda üretilmeye
çalışır. Antibiyotik tedâvisi, o bölgenin yüksekte
tutulması, yatak istirahati genellikle yeterli olur.
Apse meydana gelmişse cerrâhî direnajı (akıtımı)
uygundur.
Lenf sıvısının direnajı, lenfatik damarların
harap olmasına bağlı olarak bozulursa, lenfödem
denilen kalıcı doku şişlikleri meydana gelebilir. Bu
hâl ilerlerse o uzvun kesilmesine dahi sebep olabilir.