(d. 31 Temmuz .1919, Torino – ö. 11 Nisan 1987, Torino, İtalya), Yahudi asıllı İtalyan yazar ve kimyager. Nazi toplama kamplarından nasıl sağ kurtuldu-
Îjunu anlattığı çarpıcı otobiyografik yapıt-anyla ünlüdür.
Levi, Torino’daki küçük Yahudi cemaati içinde büyüdü. Torino Üniversitesinde öğrenim gördü. 1941’de üniversitenin
sonra Hindistan ve Japonya’yı gezdi (1897-98). Bu geziden sonra La Doctrine du sacrifice dans les Brûhmanas (1898; Brahman Dininde Kurban Öğretisi) adlı kitabı yayımladı. Ayrıca üç ciltlik Le Népal: Étude historique d’un royaume hindou’yu (1905-08; Nepal: Bir Hindu Krallığı Üzerine Tarihsel İnceleme) yayımladı. L’inde et le monde (1926; Hindistan ve Dünya) adlı
Yer’in taşküresini oluşturan başlıca levhalar. Çok küçük levhalar alınmamıştır. Yıldızlar levhalararası yanardağları göstermektedir.
Scientific American ine.
yıl öncesinde taşküre çok inceydi ve mantoya kolayca gömülüyordu, bu nedenle de kıta kayaçlan bulunmuyordu. Yer tarihinin büyük bölümünde gerçekleşen levha tektoniği etkinliklerinin doğası henüz belirlenememiştir. Aynca bak. deniz dibi yayılması kuramı; kıtaların kayması.
Levi bak. Matta (Incil yazâri, azIz)
Levi, Carlo (d. 29 Kasım 1902, Torino – ö. 4 Ocak 1975, Roma, İtalya), İtalyan yazar, ressam ve siyasal gazeteci. İlk belgesel romanı uluslararası düzeyde yankı uyandırmış, aynca savaş sonrası Italyan edebiyatında toplumsal gerçekçiliğe yönelişi başlatmıştır.
Antifaşist etkinliklerinden dolayı güneydeki Lucania bölgesine sürüldüğünde (1935-36) ressamlık ve hekimlik yapıyordu. Cristo si i fermato a Eboli (1945; Isa Bu Köye Uğramadı, 1961) adlı yapıtı, bir ressamın görsel duyarlılığını ve bir hekimin sevecen nesnelliğini yansıtır. Edebi bir başyapıt olarak büyük ilgi gören kitap, birçok dile çevrildi.
İlk romanından sonra başka önemli yapıtlar da yazdı. Paura della libertâ (1947; Özgürlük Korkusu) adlı yapıtında, insanoğlunun geçmişten devraldığı korkuya karşın düşünce özgürlüğünün gerekliliğini savundu. L’orologio’aa (1950; Saat) Roma’da savaş sonrası dönemde baş gösteren bir hükümet bunalımını, Leparole sono pietre’ de (1955; Sözcükler Tastır) Sicilya’yı, La doppia notte dei tigli’de (Ihlamur Ağaçlan-mn iki Yönlü Gecesi) savaş sonrası Almanya’yı anlattı.
Bir süre Floransa’da bir dergi yöneten Levi, birçok dergiye de yazı yazdı. Daha sonra kendini tümüyle resme verdi.
kimya bölümünden en üstün başanyla mezun oldu. İki yıl sonra Kuzey İtalya’da direnişe başlayan arkadaşlanna katıldı, ama yakalanarak Auschwitz’e gönderildi. I. G. Farbenindustrie’nin sentetik kauçuk fabrikasında tutsak işçi olarak çalıştırıldı. Auschwitz 1945’te Sovyetler tarafından ele geçirilince Torino’ya döndü. Orada boya, emaye ve sentetik reçine üreten bir fabrikaya girdi. 30 yıl çalıştığı bu fabrikada 1961’de genel müdürlüğe yükseldi.
Levi ilk kitabı Se questo è un uomo’da (1947; Bunlar da mı İnsan, 1967) insanoğlunun olağanüstü niteliklerini ve tanığı olduğu işkenceleri çözümlemedeki tarafsızlığını ortaya koydu. Daha sonra yazdığı otobiyografik yapıtlan La tregua (1963; Ateşkes) ve Isommersi e i salvati (1986; Boğulmuş ve Kurtanlmış) savaş sırasında ya-şadıklanyla ilgili anılannı içeriyordu. Levi’nin yapıtlan arasında belki eleştirmenler kadar okuyuculann da en beğendiği II sistema periodico (1975; Penyodik Tablo) fizik, kimya ve ahlak alanlan arasındaki benzerlikleri dile getiren ve her biri bir kimyasal elementin adını taşıyan 21 meditasyondan oluşan bir koleksiyondu. Leyi aynca şiir, roman ve öyküler de yazdı. Ölümünün intihar olduğu sanılmaktadır.
Lévi, Sylvain (d. 28 Mart 1863, Paris – ö.
30 Ekim 1935, Paris, Fransa), Budacıhk sözlüğüyle ünlü Fransız Doğubilimci.
Paris’te öğretim üyeliğine atandıktan (1886) sonra Sorbonne’da Sanskrit dersleri verdi (1889-94). 1890’da tamamladığı doktora tezi Le Théâtre indien (Hint Tiyatrosu), bu konuda temel başvuru kitabı oldu. Ölümüne değin görev yapacağı Collège de France’a profesör olarak atandıktan (1894)
yapıtında Hindistan’ın uluslararası alandaki durumunu inceledi.
Uzakdoğu ülkelerine yaptığı öteki gezilerden (1921-23) sonra Japon araştırmacı Ta-kakusu Cuncıro’yla birhkte en önemli çalışması olan Hôbôgirin, Dictionnaire du Boud-hisme d’après les sources chinoises et japona-ises’i (1929; Hobogirin, Çin ve Japon Kaynaklatma Göre Budacıhk Sözlüğü) kaleme aldı. Fransız dilbilimci Antonie Meillet’yle birlikte İS 1. binyıida Çin Türkistanı’nda konuşulan Tohar dili üzerinde ilk incelemeleri yaptı. Tohar B dilindeki ilk metinlerin yazım tarihim belirledi ve Fragments de textes koutchéens (1933; Kuqa’da Bulunan Metinlerden Parçalar) başlığıyla yayımladı.
Levi ben Gerşom, gersonides, leo de
BAGNOLS, LEO HEBRAEUS ya da (kısaca) RAL-
bag olarak da bilinir (d. 1288, Bagnols-sur-Cèze – ö. 1344, Fransa), Yahudi kökenli Fransız matematikçi, filozof, astronom ve Talmud bilgini.
Levi, 1321’de yazdığı Sefer hamispar (Sayı Kitabı) adlı ilk kitabında, aritmetik işlemlerini, bu arada kök bulmayı inceledi. De sinibus, chordis et arcubus (1342; Sinüsler, Kirişler ve Yaylar Üzerine) başlıklı yapıtında ise düzlem üçgenler için sinüs kuramım geliştirdi ve beş basamaklı sinüsler tablosu hazırladı. Meaux piskoposu Philippe de Vitry’nin talebi üzerine bir geometri kitabı yazdı; yalnızca Latince çevirisi günümüze kalan De numeris harmonicis (1343; Sayıla-nn Uyumu Üzerine) başlıklı bu yapıtında Eukleides’in ilk beş kitabını inceledi ve özgün aksiyomlar geliştirdi.
.Aristoteles’in ve 12. yüzyıl Arap filozofu İbn Rüşd’ün yapıtlanndan etkilenen Levi, 1319’da yazdığı Sefer ha-hekkesh ha-yashar
(Doğru Analoji Kitabı) adlı yapıtında, Aristoteles’in bazı kanıtlamalarım eleştirdi; aynca her iki filozofu da yorumladı.
Levi’nin, din konusunda bilgi sahil», ortaçağ astronomi yazınına alışık ve Ibn Rüşd’ün yapıtlanndan haberdar bir okuyucu kitlesine yönelik olarak kaleme aldığı başyapıtı Sefer milhamot Adonai (1317-29; Tann’nın Savaşlan Kitabı) başlığını taşır. Altı bölüme ayırdığı bu yapıtında Levi, ölümsüzlüğü, düşlen, kehaneti ve öngörüyü, tannsal bil-giyi, ilahi takdiri, gök cisimleri ve bireysel zihinler ile bunlann Tann’yla ilişkisini, dünyanın yaratılmasını, mucizeleri ye gerçek peygamberin tanıtıcı özelliklerini derinlemesine ele aldı, Beşinci bölümde, gökci-simleri arasındaki açısal uzaklığı ölçmekte kullandığı ve “Yakub’un değneği” adını verdiği aleti tanımladı.
LeVi’nin görüşlerini cesurca sergilediği yapıttan ağır eleştirilere uğramış, ama 19. yüzyıla değin etkili olmuştur.
Levi-Civita, Tullio (d. 29 Mart. 1873, Padova – ö. 29 Aralık 1941, Roma, İtalya), diferansiyel hesap ve görelilik konulannda-ki çalışmalarıyla tanınan İtalyan matematikçi. Padova Üniversitesi’nde öğrenim görürken (1891-95), Curbastro Gregorio Ricci’ nin öğrencisi oldu. Levi-Civita, günümüzde tansör çözümlemesi(*) olarak bilinen soyut diferansiyel hesabı Ricci ile birlikte kurmuştur. Aynı üniversitede 1898’de öğretim görevlisi, 1902’de rasyonel mekanik profesörü olan Levi-Civita, 1918-38 arasında Ro: ma Üniversitesi’nde ders verdi. Yahudi kökenli olması nedeniyle bu üniversitedeki görevine 1938’de son verildi.
Tansör hesabının öncü çalışması olan Méthodes 4$ cşleul différentiel absolu et leurs applications (1900; Soyut Diferansiyel Hesabın Yöntemleri ve Uygulamalan) adlı yapıtı Ricci ile birlikte yazdı. 1917’de, matematiğin bu dalma en önemli katkısını, genel eğnlmiş uzaylarda paralel yer değiştirme kavramını ortaya koyarak yaptı. Bu kavram kısa sürede birçok uygulama alanı buldu, görelilikte elektromagnetik ve kütle-çekimsel alanlann birleşik ifadesine temel oluşturdu. Bu kavramın, kuramsal matematikte de, genelleştirilmiş topolojik uzaylann modem diferansiyel kuramının geliştirilmesinde önemli bir yeri vardır.
Levi-Civita diferansiyel geometri, hidrodinamik ve mühendislikle de ilgilerdi. Birbirlerinin çevresinde dönen üç cismin devinimine ilişkin üç cisim problemine önemli katkılan oldu. Quèstioni di meccanica clas-sica e relativistica (1924; Klasik ve Göreli Mekaniğin Problemleri) ve Lezioni di calco-
lo differentiale assoluto (1925; Soyut Diferansiyel Hesap Dersleri) adlı yapıtlan örnek başvuru kitaplan niteliğindedir. Lezioni di meccanica razionale (1923-27, 3 cilt; Rasyo-„ nel Mekanik Dersleri) adlı kitabı ise alanında klasikleşmiş bir yapıttır.
Levi-Montalcini, Rita (d. 22 Nisan 1909, Torino, İtalya), İtalyan asıllı ABD’li nörolog. Sinir hücrelerinin büyümesini sağlayan maddeyi bularak 1986 Nobel Fizyoloji ya da Tfp Ödülü’nü Stanley Cohen ile paylaş-mışttr. .
Torino Üniversıtesi’nde tıp öğrenimi gördükten tonra, vücut dokularının, sinir hücrelerinin büyümesi üzerindeki etkilerini araştırdı. Yahudi kökenli olduğu için, İtalya’nın Alman ijgali altında bulunduğu 1943-45 arasında »aldanmak zorunda kaldı; çahşmalannı savaştan sonra Torino’da sürdürdü. 194Tde ABD’ye giderek St. Louis’ deki (Missouri) Washington Üniversitesi’nde, civciv embriyonlarında sinir dokusu-
nun gelişimini inceleyen zoolog Viktor Hamburger ile çalışmaya başladı. Levi-Montalcini ve Hamburger 1948’de, farelere ait ur hücrelerinin civciv embriyonlarına şınnga edildiğinde sinir dokusunun büyümesini uyararak hızlandırdığını buldular; bu etki, ur dokusunda bulunan ve sinir büyüme etkeni olarak adlandırdıktan bir maddeden kaynaklamyordu. Levi-Montalcini, ur hücrelerinin, laboratuvar koşullarında canlılığı korunan sinir dokusu kültürlerinde de benzer bir etki gösterdiğini ortaya koydu. Bu yıllarda Washington Üniversite-si’ndeki çahşmalannı birlikte sürdürdüğü Stanley Cohen, ur dokusundan sinir büyüme etkenini elde etmeyi başarmıştı. Çevrel (periferik) sinir sisteminde sinir hücrelerinin ve liflerinin büyümesinde önemli rol oynayan bu madde, hayvanlann vücudundan elde edilen ilk hücre büyüme etkeni oldu. Levi-Montalcini bu alandaki çalışma-lanm 1977’ye değin Washington Üniversitesi’nde, daha sonra da Roma’daki Hücre Biyolojisi Enstitüsü’nde sürdürdü. 1986’da bu çalışmalarından ötürü Albert Lasker Temel Araştırmalar Ödülümü aldı. Otobiyografik çalışması In Praise of Imperfection (Mükemmel Olmayana Övgü) 1988’ de yayımlandı.
Lévi-Strauss, Claude (d. 28 Kasım 1908, Brüksel), yapısalcılığın kurucusu kabul edilen Fransız antropolog. Kültürel sistemlerin (örn. akrabalık ilişkilerinin ve mitlerin), öğeleri arasındaki yapısal ilişkilerle açıklanabileceğini öne sürmüş, birer iletişim sistemi olarak gördüğü kültürleri yorumlamak
Lévi-Strauss
AP/Wide World Photos
için kurduğu modellerde yapısal dilbilimden, bilişim kuranımdan ve sibernetikten yararlanmıştır.
Babası ressamdı. Küçük yaşta ilginç nesneler toplamaya ve jeolojiyle ilgilenmeye başladı. Daha sonra psikanalize ve Marksiz-me yakınlık duydu. Paris Üniversitesi’nde hukuk ve felsefe öğrenimi gördü (1927-32); Comte, Durkheim ve Mauss gibi büyük Fransız sosyologlannın yapıtlannı inceledi. Bir süre Use öğretmenliği yaptı ve Jean-Paul Sartre’ın çevresindeki düşünürlerle tanıştı. 1934-37 arasında Brezilya’da Sâo Paulo Üniversitesi’nde sosyoloji profesörüydü. 1939’a değin kaldığı Brezilya’da yaptığı alan araştırmaları, Bororo Yerlilerinin toplumsal örgütlenmesini konu alan ilk antropoloji makalesine (1936), daha sonra da Nambik-vara ve Tupi-Kavaip Yerlileri üzerine yazı-lanna yol açtı. 1939’da askere çağrıldığı için Fransa’ya dönen Lévi-Strauss, Alman işgali üzerine ülkesinden kaçtı. 1941-45 arasında New York’taki New School for Social Research’te öğretim görevlisiydi. New York’ta Roman Jakobson’un dilbilim çalışmalarından etkilendi; 1945’te “L’analyse structurale en linguistique et en anthropologie” (Dilbilim ve Antropolojide Yapısal Çözümleme) adlı makalesini yayımladı. Ül-
377 Levi Strauss & Company
kesine döndükten sonra Fransız kültür ate-şesi (1946-47) olarak yeniden New York’a gönderildi. Kısa bir süre de alan araştırması için Doğu Pakistan’da (bugün Bangladeş) bulundu. 1950-79 arasında Paris Üniversitesi Uygulamak Yüksek Araştırmalar Okulu’n-da sosyal antropoloji çalışmalan yöneticisiydi. 1959’da atandığı Collège de France’ta-ki sosyal antropoloji kürsüsünde 1982’ye değin kaldı.
Lévi-Strauss Les Structures élémentaires de la parenté: (1949; Akrabalığın Temel Yapılan) adh ilk önemli yapıtında yakın akrabalar arasında cinsel ilişki yasağını ele aldı. Race et histoire’ı (1952; Irk ve Tarih, 1985) izleyen Tristes tropiques (1955; Hüzünlü Dönenceler) ile yaygın üne kavuştu. 1958’ de ilk cildini (2. cilt, 1973) yayımladığı Anthropologie structurale’de (Yapısal Antropoloji) antropolojiye yaklaşımının yöntem ve ilkelerini açıklığa kavuşturdu; kitabın Din ve Büyü (1983) başlığıyla Türkçe-ye çevrilen bölümünde mitlenn yapısını belirlemeye yönelik kendi yöntemini ortaya koydu. 1962’de yayımladığı Le Totémisme aujourd’hui (Günümüzde Totemcilik) ve La Pensée Sauvage (Yaban Düşünce, 1984) adlı yapıtlannda da, açıkladığı yapısal yöntemini uyguladı. Mitlerin mantığım çözümlediği Mythologiques adlı dört ciltlik büyük çalışmasını Le Cru et le cuit (1964; Çiğ ve Pişmiş), Du miel aux cendres (1967; Baldan Küle), L’Origine des manières de table (1968; Sofra Adabının Kökeni) ve L’Homme nu (1971; Çıplak insan) başhkla-nyla yayımladı. La voie des masques’ta (1975,2 cilt; Maskelerin Yolu) Amerika’nın kuzeybatı kıyılarında yaşayan Yerlilerin sanat, din ve mitlerini çözüimledi. Bunlan Le regard éloigné (1982; Uzaktan Bakış) ve La parole donnée (1984; Verilmiş Söz) gibi yapıtlan izledi. CBS radvo televizyon konuşmaları ise Myth and Meaning (1977; Mit ve Anlam, 1986) başlığıyla derlendi.
1964’te Légion d’honneur nişanını, 1968’ de de Fransa’nın en yüksek (»tim ödülü olan Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi altın madalyasını alan Lévi-Strauss, 1973’te Académie Française üyeliğine seçildi.
Levi Strauss & Company, dünyanın en büyük pantolon üreticisi. Özellikle tescilli marka adıyla Levi’s olarak bilinen blucin pantolonlanyla tamnır. Günümüzde klasik pantolon, ceket, şapka, gömlek, .etek ye kemer de imal etmekte, tuhafiye eşyası için üretim lisansı vermektedir. Merkezi San Francisco’dadır. Elliden fazla ülkede dağıtım şirketleri vardır.
Şirketin geçmişi, altına hücum döneminde San Francisço’ya yerleşen (1850) Bavyerah bir göçmen olan Levi Strauss’a (1829-1902) değin uzanır. Madencilere satmak üzere yamnda manifatura eşyası getiren Strauss, madencilerin dayanıklı pantolonlara gereksinim duyduğunu öğrenince, kiraladığı bir terziye çadır bezinden giysiler yaptırdı. (Daha sonra çadır bezinin yerini pamuklu kumaş aldı ve cep dikişlerine bakır perçinler eklendi.) Levi işlerini büyütünce 1853’te kardeşleri Jonas ve Louis ile bir ticari ortaklık kurdu.
Strauss’un ölümü (1902) üzerine şirketin yönetimi, dört erkek yeğenine, 1918’den sonra da evlilik yoluyla akrabası olan ve günümüzde şirketin hisselerinin çoğunu elinde tutan Haas ailesine geçti. Şirket, toptancılığı bırakarak yalnız kendi markasıyla giyim eşyası imalı üzerinde yoğunlaşmaya karar verdiği 1946’dan sonra en parlak gelişmeyi sağladı. Bir zamanlar yal-
Levililer Kitabı 378
nızca Batı kovboylarının giydiği Levi’s ve öteki blucinler 1960’lara doğru bütün dünyada tutulur oldu; hatta şık bir moda durumuna geldi. Levi Strauss & Company 1984’te, moda tasarımcısı Perry Ellis ile bir dizi spor giysinin pazarlanması konusunda sözleşme imzaladı.
Levililer Kitabı, İbranice vayIkra (Ve Rab Çağırdı), Eski Ahit’in üçüncü kitabı. Levililer adı, kitabın öncelikle, Levioğulla-nndan(*) Harun’un soyundan gelen din adamları (kohen [*]) ve görevleriyle ilgili olduğunu belirtir. Temelde bir dinsel yasalar kitabı olmakla birlikte bazı öyküleri de içerir (8-9; 10:1-7; 10:16-20; 24:10-14). Genellikle beş bölüme ayrılır: Kurban Yasaları (1-7), kohen’liğe giriş ve bu göreve ilişkin yasalar (8-10), temizlik ve arınma yasaları (11-16), Israiloğullannın kutluluğunu düzenleyen kurallar (17-26), sunu ve adaklara ilişkin kurallar (27).
Araştırmacılar Levililer Kitabı’nın, Eski Ahit metinlerinden bazılarına kaynaklık eden “kohenler geleneği” içinde yer aldığı konusunda görüş birliği içindedir. Bir kurama göre İO 7. yüzyılda yazılan bu kitap Ezra ile Nehemya’mn reformlarını dayandırdıkları yasaları içerir. Ama daha eski dönemlerde oluşmuş bazı malzemeler de (örn. 17-26) kitapta yer alır.
levin, LEvtNtr olarak da bilinir, kimyasal bileşimi ye yapısı kabazitinkinin benzeri olan zeolit minerali. Aynca bak. kabazit.
Levin, Meyer (d. 8 Ekim 1905, Chicago, ABD – ö. 9 Temmuz 1981, Kudüs), Yahudi-ler üzerine yazdığı tarihsel romanları ve bilimsel yapıtlarıyla tanınan ABD’li yazar. Meyer ilk kez Yehuda (1931) adlı romanıyla tanındı. Polonya’dan çıkarılan ve daha sonra Filistin’de birleşen Yahudileri anlatan Filistin konulu ilk film My Father’s House’un (1945; Baba Evi) senaryosunu yazdı ve yapımını üstlendi. Güncel olayları işlediği başlıca yapıtlan arasında, 1937’de
10 grevcinin öldürüldüğü Chicago’daki çelik grevini konu alan Citizens (1940; Yurttaşlar) ile Leopold-Loeb cinayet davasını anlatan Compulsion (1956; Kaybolan Gençlik, 1958) sayılabilir.
Levin 1933-39 arasında Esquire’da yayın yönetmeni yardımcılığı, film eleştirmenliği ve Ispanya Iç Savaşı’nda Kralcılann cephesinde muhabirlik yaptı. II. Dünya Sava-şı’nda da savaş muhabiri olarak çalıştı.
Öbür yapıtlan arasında Gore and Igor: An Extravaganza (1968; Gore ve Igor: Bir Fantezi), The Haggadah Retold (1968; Yeniden Anlatılan Haggada), The Settlers (Göçmenler) ile Yahudi göçmenlerin Polonya’dan İsrail’e göç edişlerini anlatan The Illegals (1977; Yasadışı Kişiler) adlı film sayılabilir.
Levine, Jack (d. 3 Ocak 1915, Boston, Massachusetts, ABD), ABD’de 1930’lann toplumsal gerçekçilik okulunun en önemli temsilcilerinden olan ressam.
Massachusetts eyaletindeki Roxbury’de Yahudi Yardımlaşma Merkezi’nde, ardından Boston Güzel Sanatlar Müzesi Ökulu’n-da eğitim gördü. 1929-31 arasında Harvard Üniversitesi’nde okudu. 1935’te Çalışma Projeleri İdaresi’ne (WPA) bağlı olarak Federal Sanat Projesi’ne (FAP) katıldı. Atölyesini Boston’un yoksul mahallelerinden birinde kurarak yoksulların ve yoz politikacılara portrelerini yaptı. Teknik açıdan Avrupah dışavurumculann dramatik
biçim bozmalannm etkisinde kaldı. 1936’da “Üzmanlar Grubu”, 1937’de de “Saf Aklın Şöleni” adh resimlerinin sergilenmesiyle üne kavuştu. 1939’da New York’ta ilk kişisel sergisini açtı. “Duruşma” (1953-54, Chicago Sanat Enstitüsü), “Gangsterin Cenazesi” (1952-53), “Moskova Patriğinin Kudüs’ü Ziyareti” (1975) ve Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’nin hayali bir toplantısını işlediği “Bütün Uluslar” (Panethnikon)
Jack Levine, 1970
Sudd Studio
adlı yapıtlanyla keskin toplumsal yergilerini sürdürdü.
Levine, Dışişleri Bakanhğı’nın 1959’da Moskova’da düzenlediği sergide yer alan bazı yapıtlanndaki yergi öğesi yüzünden Başkan Dwight D. Eisenhower’in sert eleştirilerine hedef oldu. Buna karşılık Vatikan, yapıtlanna daha çok değer verdi; Papa VI. Paul 1973’te “Habil ile Kabil” adh resmini satın alırken Levine’ın Vatikan Müzele-ri’nde her zaman yeri olacağım söyleyerek onu ABD’li sanatçılar için alışılmadık biçimde onurlandırdı. 1978’de de New York Kenti Yahudi Müzesi onuruna bir toplu sergi düzenledi. Ressam Ruth Gikow’la evlenen Levine’ın kızı Susanna da ressam oldu.
