MÜVERRİK BİN MÜŞEMRİC el-IC Ll,

Tâbiînin büyüklerinden bir hadîs âlimi.
Künyesi Ebû Mu’temir’dir. 105 (m. 723)
tarihinde Irak’da vefât etti. Basralı veya
Küfeli olduğu söylenir. Çok ibâdet eden
mübârek bir zât idi. Hadîs ilminde sika
(güvenilir) bir âlimdir. Eshâb-ı kirâmdan
ba’zıları ile görüşme saâdetine kavuştu.
Hz. Ömer, Selmân-ı Fârisî, Ebû Zer, Ebûdderdâ,
îbn-i Abbâs, îbn-i Ömer, Cündep
bin Abdullah el-Beclî, Abdullah bin Ca’fer,
Enes bin Mâlik gibi Eshâb-ı kirâmdan (r.
anhüm ecmaîn) hadîs-i şerif rivâyet etmiş­
tir. Ondan da, Katâde, Asım el-Ahvel,
Hamîd et-Tavîl, Mücâhid, tsmâîl bin Ebî
Hâlid gibi Tâbiînin ileri gelenleri, hadîs-i
şerif bildirmişlerdir. Nesâî ve Ibn-i Sa’d
onun hadîs ilminde sika (güvenilir) bir
âlim olduğunu, söylemişlerdir.
Rivâyet ettiği bir hadîs-i şerif şöyledir:
Eb’ul-Ahves’den rivâyet etti. Resûlullah
efendimiz (s.a.v.) buyurdular ki:
“Cemâatle kılınan namaz, yalnız olara
k k ılm a n nam azdan y irm ib eş
d erece (Bir rivâyette ise yirmi yedi derece).
daha üstündür. ”
Kıymetli sözlerinden ba’zılan; Buyurdular
ki:
“Susmayı yirmi senede öğrendim. Kızdığım
zaman, bu hâlim geçtikten sonra,
pişmân olacağım bir şeyi söylemedim.”
O, yanındakilere; “Allahü teâlâya, bir
dileğim için yirmi sene yalvardım. Fakat,
bu dileğime kavuşamadım. Ancak ümidimi
de kesmedim. Orada bulunanlar,
“Senin dileğin ne idi?” diye sorunca,
“Mâlâya’nî (Boş ve lüzumsuz) sözü söylemekten
beni muhafaza buyurması için
yalvarmıştım” cevâbını verdi.
1) Hilyet-ül-evliyâ cild-2, sh-234.
2) Tehzib-üt-tehzib cild-10, sh-331