Namazlarda Kıraat

103- Namazda kıraet: Namaz kılanın kendisi işitebilecek derecede dili ile harfleri belirterek Kur’an-ı Kerim ayetlerinden bir mikdar okuması, namazın bir rüknü olarak farzdır. Kendisi duyamayacak kadar bir sesle okuyuş kıraet değildir. Ancak imama uyan kimse bu kıraetten müstesnadır, bu kimse Kur’an okumaz. İleride açıklanacaktır.
104- Vitrin ve nafile namazların bütün rekâtlarında, iki rekâtlı farzların her iki rekâtında kıraet farzdır. Fakat dört rekatlı farz namazlarla üç rekâtlı farz namazda, tayin yapılmaksızın yalnız iki rekâtlarında kıraet farzdır. Ancak kıraetin ilk iki rekâtta yapılması vacib görülmüştür. Bunun için ilk iki rekâtta kıraatin kasden terk edilmesi mekruhtur. Fakat diğer rivayetlere göre, farzların son üçüncü ve dördüncü rekâtlarında kıraet caiz olduğu gibi tesbihde bulunmak veya üç teşbih mikdarı susmak da caizdir. Ancak Kur’an okumak daha faziletlidir, Fatiha okumak da sünnettir.
105- Namazda kıraetin farz olan mikdarına gelince: İmam Azam’a göre bu farz olan mikdar, kıraat farz olan her rekâtta, ayet kısa dahi olsa, en az bir ayettir. Bu mikdar Kur’an okundu mu, bu farz yerine getirilmiş olur. Fakat iki İmama ve İmam Azam’dan diğer bir rivayete göre, bu mikdar üç kısa ayet veya en az üç kısa ayet mikdarı olacak kadar uzun bir ayettir. İhtiyata uygun olan da budur. Bir harften veya bir kelimeden ibaret olan “Nun” ve “Müdhammet’an” ayetlerinin okunması, sahih olan görüşe göre, ittifakla yeterli olmaz. Çünkü bu mikdar kıraet sayılmaz.
106-Bir ayet-i kerimeden başkasını okumaya gücü yetmeyen kimse, o ayet-i kerimeyi İmam Azam’a göre bir rekâtta bir defa okur, üç kez okumaz. İki imama göre, üç kez tekrarlar. Fakat üç ayet okumaya gücü yeten kimsenin bir ayeti üç kez tekrarlaması iki İmama göre de caiz değildir.
107- “Ayetü’l-Kürsî” gibi uzun bir ayetin bir kısmını bir rekâtta, diğer kısmmı da diğer rekâtta okumak, sahih olan görüşe göre, yeterli olur; çünkü bunlar üçer kısa ayete denk olmuş bulunur. Yanlış okuyuşların hükümleri için “Zelletü’l-Karî” bahsine bakılsın