ölçüde hızla artmaktadır. “Nötrino Enerjisinin Sızma İşlemi”, kritik bir duruma geldiğinde (ki bu durum, Chiu’nun hesaplamalarına göre 6.000.000.000 santigrat dereceye varmaktadır) “Sızma İşlemi” yıldızda, çok büyük bir patlamaya neden olmaktadır…” (4)
Bu patlamalar sonucu, yakıtı tükenen yıldız, büzülmeye başlamaktadır. Büzüldüğü ölçüde de yüzeyindeki “Isı” yı korumakta ve “Ak Cüce” durumuna geçmektedir.
Bütün bu anlatılanlar, “Nova” ve “Süper- nova” ile ilgili olduğundan, kendi “Güneşimiz” hakkında duyduğumuz endişeleri, oldukça ortadan kaldırmıştır. Çünkü, bizim güneşimiz, bir “Nova” ya da “Süpernova” durumunda değildir. Ancak, Astro-Fizik bilginleri, bir durumu da hemen açıklamaktan geri duramıyorlar “— Güneşimiz de birgün ölecektir! O da bir “Ak Cüce” olacaktır!.. Çünkü, Güneşimizin bize ısı ve ışık vermesi, kendi içinde bulunan Hidrojen yakıtının patlamasından ve Nüklear Reaksiyonlardan ileri gelmektedir! Şu farkla ki, güneşimizin ölmesine, daha 13.000.000.000ile 15.000.000.000 yıl vardır!..”
13-15 milyar yıl, oldukça uzun bir tarih olmakla beraber, yine de, kendi Güneşimizin, günün birinde öleceğini bilmek, insanı rahatsız ettiği kadar üzüyor da!.. O çok uzak tarihte, Yeryüzünde yaşayacak olar torunlarımızın, çilesini, şimdiden duyuyoruz! Eğer, o çok uzak tarihte, (teknolojinin de çok gelişmiş olacağını var sayarsak) Yeryüzünde yaşayabilmek olanağını bulabilen torunlarımız, Güneşimizi, ne durumda göreceklerdi?..
Bu durumu da, bir başka kitaptan şöylece izliyoruz:
“-Hidrojen, yanıp bitince, çekirdek enerjisi üretimi durur. Her zaman olduğu gibi bu duruş, dengeyi bozar ve yıldız çöker. Gittikçe küçülür, düşüşünün doğurduğu önemli gravitasyonel (çekim) enerjisini, ışık yayımı ile Çevresine yayar. Bu büzülme, yıldız maddesinde bulunan, (ancak, şimdiye kadar çok silik bir rol oynamış olan) elektronların, kuantik nitelikteki itme kuvvetlerinin belirlediği mesafelere yaklaşmasına kadar sürer. Gerçekten, bir elektron gazı, kuvvetle sıkışırsa, çöküş, gravitasyonel kuvvetlerine dayanmaya yetecek kadar büyük basınçlar meydana gethrir. Gerçi, bu tür etkiler, ancak, yıldızın yoğunluğu, santimetre küp başına bir ton mertebesindeki değerlere ulaştığı zaman görülen, aşırı koşullarda meydana gelir. Böylece, hafif bir yıldız, hem çok küçük, hem de uzun süre çok sıcak bir durumda ömrünü tüketir. Bu bir “ak Cüce” dir. Yüreği o kadar küçüktür ki, milyarlarca yıl boyunca görünür olarak kalabilir. Çünkü, ışıması, onu, ancak pek yavaş soğutur. Yıldız, Güneş kütlesinin, 0,6 katından daha ağır ise, büyük bir olasılıkla, bir dizi çevrimsel tepkimelerden geçecektir. Yıldız, burada, derece, derece ısınarak ve büzülerek, önce, Helyum’unu, Karbon ve Oksijen’e çevirir ve yakar; sonra da Karbonunu ve Oksijen’ini yakar. Bu işlem, başlıca Demir’den ve yapısı demirinkine yakın Proton ve Nötronlardan oluşan çekirdekler meydana gelinceye kadar, böylece sürer..” (5)
Bir santimetre küpün ağırlığının bir ton olduğu bir yıldız düşünün! Bu yıldızın çevresinden geçecek olan, gök taşları, ne kadar iri olurlarsa olsunlar, hızla gidip, “Ak Cüce” ye saplanacaklardır, önceleri, o yıldızın çevresinden dolanıp geçen, “Kuyruklu Yıldızlar” ise, eski yolculuklarını çoktan bitirmiş ve “Ak Cüce” nin çevresinden geçerken, artan yoğunluğun etkisinde kalarak, gidip ona yapışmış olacaklardır. Kısaca, böyle bir “Ak Cüce”, çevresinde dolanan ne kadar, meteor, meteorit ya da kuyruklu yıldız ve partiküller var ise, onların hepsini yutmuş ve mezarının çevresini tertemiz yapmış, bir durumda olacaktır.
Huzur ve sessizliğini, sanki tek başına sağlamak istermiş gibi, kendi yalnızlığına gömülecektir !
(1) JEANS Sir James UNIVERSE AROUND US (Etrafımızdaki Kâinat) Çeviren: S.M. Uzdilek. Millî Eğitim Bakanlığı Yayınlan, İstanbul, 1950. Sayfa: 205-208.
(2) GAMOW George THE CREATION OF THE UNIVERSE (Kâinatın Yaradılışı) Çeviren: Toygar Akman, Ankara, 1961. Sayfa: 129 – İSİ.
(3) THIEL Rudolf UND ES WARD LICHT (And There Was Light) Translated from the German by Richard and Clara Winston, A. Mentor Book, New York, 1960.sSayfa: 325.
(4) ASIMOV Isaac THE UNIVERSE Penguin Books Ltd. Middlesex, England, 1972. Say. 192.
(5) OMNES Roland L’UNIVERSE ET SES METAMORPHOSES (Evren ve Dönüşümleri)
Çevirenler: S. Tameroğlu, H. V. Eralp. Onur
