NURCU sıf. ve (Saidi [ATıırJsî’nin adından nur-cü). Nurculuk adı verilen sapkın dinî akımı benimseyen (kimse). [Saidi Nursî, görüşlerini benimseyenleri «nur talebeleri» veya «nur şakirtleri» diye adlandırır.] [| Nurculuk ile ilgili olan: Nurcu yayın. Nurcu faaliyet. (M)
