ÖD AĞACI
Arabçası: Nebâtü’s-Sabr, Ûd el-Ülüvvetü, Elenûc, Yelencûc. Farsçası : Ûd, Sindhâm,, Encûc.
Lâtincesi : Aguilariagollacho.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Doğu ve Güneydoğu Asya ile -Orta Hindistan beldelerinde daha ziyade bulunur.
Kullanılan maddesi: Kökü, sapı.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) îkiçenekligiller sınıfından, hoş kokulu ve buhur olarak da kullanılan bir bitkidir. Yunanca’da buna Ağalûcen denir. Ûd-ı Hindî’dir. İbn-i Sina’ya göre bunun en iyisi, Mendelî cinsidir.
b) Kaynamış kökünün suyundan 6 gr. kadar içildiğinde sinirleri kuvvetlendirir, kalbi ferahlandınr, mideye kuvvet verir, baş dönmesini geçirir, tıkanıklıkları açar, yelleri keser. Bağırsakları düzene sokar.
c) Yakılarak elde edilen kömürleri vücuddaki lekelere sürüldüğünde geçirir. ç) Buhur edip koklandığmda baştan balgamı ve tıkanıklığı giderir. İdrar akıntısını geçirir.
d) Beş duyuyu, kalbi kuvvetlendirir; dimağa faydalıdır.
e) Çiğnendiğinde yahut pişmişi mazmaza yapıldığında ağız kokusunu güzelleştirir.
f) Kökünün suyundan 5 gram kadar içildiğinde mide sarkma ya da genişlemesine fayda verir.
g) Ciğer ağrılarına, yan ağrılarına, bağırsak yaralarına fayda verir.
ğ) İstiskâ’ya şifa verir.
h) Döğülür ve mâverd ile ıslatılır da alna sürülecek olursa: Yarım ve tam baş ağnlanna fayda verir.
