OTARŞİ

OTARŞİ; Aim. Autarkie (f), Fr. Autarcie (f),
İng. Autarky. Millî ekonominin, ihtiyaçlarını kendi
bünyesinde karşılayarak, milletlerarası iktisâdî
münâsebetlerini en düşük seviyeye indirmesi. Bir
devletin, ekonomik hayâtında kendi kendine yeterli
olmaya yönelmesi hâlidir. Otarşide, ekonomi, devletçe
ve metodlu olarak milletlerarası iş bölümüne
kapalı bir şekilde tatbik olunmaktadır. Bu politika
ile dışarıdan ithal edilenlerin yerine bunların
aynısı veya ikâme malı memleket dahilinde
üretilerek iktisâdî bağımsızlık kısmen veya tamâmen
sağlanmaya çalışılır.
Siyâsî ve felsefî sebepler, doktrin baskısı, ambargo
konulması, döviz kıtlığı, dış ticâret avantajlarının
kaybedilmesi, savaş ve benzeri sebeplerle
istiyerek veya mecbûren otarşik ekonomi politikasının
tatbikine gidilebilir. Târihte ve günümüzde
görülen otarşik denemeler, iktisâdî olmaktan ziyade,
siyâsî taassup sebebiyle ortaya çıkmaktadır.
Avrupa’da feodalite devrinde barbar istilâlarından
korunmak için tatbik edilen otarşi, iktisâdîzarûretler sebebiyle ortaya çıkmıştır. 1917’den
sonra Sovyetler Birliğinde, 1934’ten sonra Nazi Almanyasında
ve İkinci Dünyâ Savaşından sonra
Arnavutluk’ta tatbik edilen otarşi, siyâsî taassuptan
dolayıdır. Sosyalist blok ülkeleri bunu kısmen
tatbik etmişlerdir.
Teknolojinin büyük ölçülerde gelişmesi, ihtiyaçların
artıp çeşitlenmesi, üretimin, ulaşım ve
haberleşme imkânlarının artması, devletlerin karşılıklı
olarak birbirlerinin tarım ve sanâyi ürünlerine,
ilim ve teknolojisine muhtaç olması gibi sebeplerle,
otarşik ekonomi sisteminin tam olarak tatbiki
imkânsızdır. İnsanlar gibi devletler de birbirlerine
muhtaç olduklarından, otarşik bir ekonomiyle
refaha kavuşmak mümkün değildir.