ÖTÜCÜ sıf

ÖTÜCÜ sıf. (ölmek’ten Öt-ÜCÜ). GÜVel öten ötüşü güzel olan: Halayı da deli gönül halayı / ötücü kuş yüksek tular yuvayı (Halk türküsü). [M]
ÖTtT l. (fr. oetlte). Miner. İçinde hareketli çekirdekler bulunan içi boş yumrular halindeki limonit çeşidi. (L)
ÖTLEĞEN i. (ölmek’ten). Kızıla çalan sarı veya boz renkli küçük ötücü kuş. (İlmî ad. sylvla. ötleğengillerin ömek tipi.)
— ANSİKL. ötleğenler beyaz «va siyah benekli, ince yapılı, tiz ve hoş ötüşlü kuşlardır; özellikle Akdeniz bölgesinde, çalı-lıfc Yerlerde yaşar. Başlıca cinsleri, kara-baslı ötleğen (Îylvıo atricapilla), külrengı ffieMS “ V çi. örleğeni (S.cur-
ruca), çalı bülbülü V hortmsM, ötleğeni (S. borin), çizgili. rıa)*maskeli ötleğen (i. rupelli) v.b. (L) ÖTLEĞİ i. (öimek’ten). Zool. Halk dili.
Bir cins kartal. (M)