ÖTÜMSÜZ sıf.

ÖTÜMSÜZ sıf. (Ölmek > ötüm’den ölüm- E? övül™esi) bile işlenmeğe n.in,‘ »elirterek değerini yüceltmek-
WrtL’l,ri»r*.!; :n/- AΓdan sıkarken ses Sın?U etlrn! m VV fikirler’n yayılma- ??rt .bef kif< b‘r geldi mi. bakıyonu’-
Îii»ıİ™ titreştirmeyen p, ç, t, k v.b. Un- ÎIÎIÎ ÎÎk, olÎlu. djpkfates, Buılris ve He- Z,l’ *e”in birbirini övmeğe kalkıyorlar (N. İMİ verllen ad. Eşani. titreşimsiz. /«îinü? o»* £!” ■ dv#i‘)- Ne w ki. övgü ,»ni kü”” aî vrya f°k ma/ıak-
eHkîeri kt,TÎİen *ans’tmaktan *«ik ni- H Kara«- Esk- Methetmek.
ÖTÜKMEK dötıs], f. (esk. tUrk öttürmek’ v,Îfı«r?n «manda bu türü alaya alan Zt YEBMEK’
î£?i A*’!1 ?iU tlnsan ve ba*’ hayvTnlai |ttı: Lukianos’un ♦ övülmek veya ¡»*ülmek edilg. i. övmek
için] İshal olmak. (M) to’nun LİJ»? (Sineğe övgü); Fron- 15111e konu olmak. (M)
ÖTÜRÜ edat, (-den ötürü şeklinde) Do “O*™ yaz a t lir “da’ a y m° in la^u* a* c s«’ le™ıC (Refia)’ ,Urk timcisi ye türk iş-V.^ Kanık). ^
S?dBÎİn ’■ (eıürmek’teD ötür-ü-k). İshal, 5*2?“™!“ MMa’îyE Î’TÎİ’ “naze ÖvgüsU> müdUr oldu’ »K»’V.|nl°SSto