ÖTÜŞ i, (ötmek’ten öt-U,, ötmek eylemi ^ ^^SSSL^ ,İSSLStÜA
Karay). Bu kuşun ötüşü çok güzel. “£&#“SÖ?“- f1 k“^da ™ flemelerini, gerek terziliSSİJSl JSf
— feiaass» ssösm-İî
in bir^kwo “F ^ 3ΫW
ÄÄÄ VC k’5 Spor,ar’ riyt ÂTar^n^cen^Â Sfn W övüns.
S (M “Û,i: d,W- ,ki U* ^‘nda -kek de”‘bukÂÎ panŞrSSilî İeS^fS? *KİU
ÄÄASUl,)-/0^li yazar B 05 Un ,mparal°r iulianusa övgüsU). Jn?{r?°f f%e” ten^mnehrin^ü^cTvai-
« nÄ/Ä K^f^ak^Trli^VÄ £Îİ- Me,hare‘- MÜba-
SaSSSKSEsî Sşâ«
ÄÄÄSi“’;:- “^.%Tyi seven <kunie): övü’,i’n
¡SÂÂMİİ? OTHLSrÖ.^NMEL<fl~-
bu «adf’ri“î lBifl i >?avi Dag) ^l927l; k*MİKİ>Îı’ abartmail övÄX^ ttStk bir r ™Y . övünme puyt çıkartmak, bu arada siyasî şiirlerini Den Röde Frout’de örneğidir. Bu konuda on hir nm,,th,Î Î!1 herbangi bir şeyde kendini övmeğe yara-ImÎ! 1 topladı. Nazizmin ge- derlemesi ele geçen (Fanegyrici Latiniya ?ir taraf bulmak: bendime övünme
Sk otenT,’1? kaysıyle gözlemle- ün övgüleri]) Pacatus, Eumenius Îe Clau’ W’ f,ki,rh>’urum ™nmay,„ (N. Ataç). [M]
ımmm tmmm
üS»? msmm öiP
[194i] adlı kitaplarında topladı. Fis keren og ÎSÎÎf î K.efe“ övgil. zamanla özel bit sanat nmen^-^ı i ı ıf/r V.V- övm.ek! lnsa~ Hans Sfel (Balıkçı ve Ruhu) [19501 aibi idil îı …‘îiî kazandı. Divan edebiyatında İ Îİ ^.‘1 *!/* *fnJ‘ 1°»/ tarafım tarzına daha yakın kaplar da yav’miâd! .’“i1“ va^ıı: 1. Tann“? peyâm- îT*, «Ayrıca Möllerup Kazının Hayalı, Göğe Çı- ShShwI «’tnΔ uJui‘nnı konu edinen dinî Ejî TemeddUh’İîînÎΓ'”“1 Karay). *W’ ™ Öbür inan Dolu Anlatılar (1964 nL,J^a(S”: *’ devlet bByUklerini, özel- rıX ^ f ! ‘*
KJ hıirâv» v<v Fi*n Mum »»-i v% »iKic padışalılârı, zamanın varlıklı vev» fivîinm*L- o/h/
ttr kÎT “¥Îli!e? konu *di«”
hin a^vilT’ ı ^Van^arl doğan, şa- ‘Y— -V—*««»-»„,v*. *tja aıvdlgunmn
öviiiw ccy,an’ arsIan v.b.) konu edinen ??r5™îî!L arna*ıyAe JaıJIanılırı öğünmek gi
Ju» vt öbür inan Dolu Anlatılar (1964) gi* acvlet büyüklerini, özel- nvV“™7’ ,
bİ hikâye vo Yanan Fitil (1960), Nebo Da- rioiu» t 9 fn-’ ?amanuı varlıklı veya ile- ~ ? I övünmek gibi olmasın, kendini öv-
gtnda (1962), Hayatın Dakikaları (1965) gi- lennJ’ sev*iHleri konu edinen mc®.e .hazırlanan kimseler tarafından, övün-
bi şiir kitapları vardır. (L) bazı hayvanları (at, doğan sa- n|.c, 1 mazur göstermek veya alçakgönüllü
Avrty …. ., „ v hin geyik, ceylan, arslan v.b.) konu edinen £örünnıek amacıyle kullanılır: öğünmek gi-
ÖVGÜ 1. (övmek ten ov-gti). Yeni. Bir kim- ®v8ülcr. bi olmasın, resimiz de biraz yanıktır (Kemal
İSf^STUSKJrt/U* ^”‘-“«”“»SKiTİSÎî «MiEşaas a«.isafesti®£S: “v – “ “■ *™*“ «•
% defdi İKeiîÎİ T?hii’-; ba“.n “«””f türünde olan ™gÎt«e ÖVÜR sıf. Bk. rtfiCR.
(Dini bir şenlik dolayısıyle [mk’ Olimpi^t S
Foto. LAR0U8SE
nol’dcn). Kim. Karanfil esasının (£ugenıa caryophyllata) büyük bir kısmını meydana getiren ve başka esanslarda da (defne, Jamaika biberi) bulunan fenollü bileşik. Eşanl. ÖYGEN’IK ASİT, ALILCAYAKOL.
— ANStKL. öygenol, bir alügayakol bile-şimindedir:
CHı = CH-—CHa—CaHs(OH)OCHa-l-4-3. Yapısında serbest fenol grubu bulunduğu için alkalilerde erir; esanslardan elde edilmesinde bu özelliğinden yararlanılır. 252° C’ta kaynayan, keskin karanfil kokusunda bir yağdır. Alkollü eriyiğinde ısıtıldığı zaman, çift bağın parçalanmasıyle izoöygenol (izoögenol) halinde izomerleşir. İzoöygenol yükseltgenînce vanilin verir, öygenolin sınaî değeıi de vanilin üretiminden ileri gelir. M
