Ozma Projesi,

Ozma Projesi, yakın yıldızlarda (Güneş
dışında) yaşadığı varsayılan zeki yaratıklardan
kaynaklanan radyo sinyallerini algılamak
amacıyla 1960’larda uygulamaya konulan
proje. Projenin ilk dört ayı boyunca
kesintisiz olarak sürdürülen gözlemlerin
sonucunda herhangi bir sinyal algılanamadı.
Adını, ABD’li yazar L. Frank Baum’un masaiJannda geçen harikalar divan Oz ülkesinin
prensesinden alan projenin yöneticisi
Frank D. Drake idi; projeye bu adı da o
vermişti.
Araştırmalar, Batı Virginia’da Green
Bank’teki ABD Ulusal Radyoastronomi
Gözlemevi’nde bulunan, 26 m çapındaki bir
radyoteleskopa takılan özel bir alıcının
yardımıyla sürdürüldü. Alıcı 21 cm civarındaki
dalgaboylarma ayarlanmıştı; bu, yıldızlararası
ortamdaki hidrojenin doğal olarak
yaydığı ışınımın dalgaboyuydu. Bu dalgabo
yununun, yıldızlararası radyo iletişimi sağlamaya
girişecek herhangi biri için bir tür
evrensel standart olduğu düşünülmüştü.
Radyoteleskop, Güneş’e benzeyen ve canlıların
yerleşimi açısından uygun gezegenlere
sahip gibi görünen iki yakın yıldıza (her ikisi
de Yer’den yaklaşık 11 ışık yılı uzaklıkta
olan Epsilon Irmak ve Tau Balina) yönlendirilmişti.
1973-76 arasında da Ozma II Projesi
olarak adlandırılan ikinci bir araştırma gerçekleştirildi;
aynı gözlemevinde sürdürülen
çalışmayı yöneten Benjamin Zuckerman ve
Patrick Palmer dört yıl süreyle 650’den çok
yakın yıldıza yönelik gözlemler yaptılar.