PESTİL

a. 1. Yufka biçiminde kurutulmuş meyve ezmesi: Kayısı pestili. (Bk. an- siki, böl.) —2. Pestil gibi, hareket edemeyecek kadar güçsüz, bitkin ve yorgun düşmüş kimse için kullanılır. || Bir kimseyi pestile çevirmek, bir kimseyi aşırı ölçüde yorup güçsüz düşürmek. || Pestili çıkmak, çok yorulmak. || (Birinin) pestilini çıkarmak, bir kimseyj iyice yormak ya da çok dövmek. ♦ sıf. Yorgun, güçsüz kimse için kullanılır —Tüt. Pestil tütün, yaprak tütünler işlenirken fire olarak çıkan yaprak ve damar parçalarının hamur haline getirilip silindirden geçirilmesiyle elde edilen kâğıt biçiminde tütün. —ANSİKL. Pestil dut, üzüm, erik, zerdali vb. meyvelerden yapılabilen, besin değeri yüksek bir yiyecektir. Pestil yapmak için meyve suyu pekmez toprağıyla ya da olduğu gibi kaynatılır ve kaynama sırasında içine °/o 5-10 oranında nişasta, buğday unu ya da her ikisinin karışımı katılır. Nişasta meyve suyunun çirişlenmesini ve je- latinleşmesini sağlar. İstenen koyuluk elde edilince karışım, bezler üzerine ince bir tabaka halinde yayılır ve güneşte kurumaya bırakılır. Birkaç gün güneşte kaldıktan sonra bezin altı ıslatılarak pestilin bezden ayrılması sağlanır. Pekmez toprağı atılmadan yapılan erik, zerdali pestilleri daha kalın ve mayhoştur. Pestil sade olarak, arasına çeşitli kuru yemişler konarak ya da hoşafı yapılarak yenir. Anadolu’nun birçok yöresinde yaygın bir yiyecektir.