Peygamber Efendimizin Göçmelerinden Doğan Üzüntüler

175- Hazret-i Peygamberin ahirete göçmeleri, ashab-ı kiram arasında pek büyük üzüntüler uyandırdı. O büyük Peygamberin ehl-i beyti ağlayıp sızlamaya başlamıştı. Hazreti Fatıme: “Ah babacığım!..” diye ağlıyordu. Hazret-i Aişe validemiz de, Peygamber Efendimizin yüksek ahlâkını ve büyük olgunluklarım anarak: “Eyvah! Şanı yüce o peygambere ki, dünyayı asla önemsemedi, ümmetinin günahlarını düşünerek bir gece olsun, döşeğinde rahat uyumadı. Müşriklerin her türlü eziyetlerine katlanarak asla ümitsizliğe düşmedi. Yoksulları ve zayıfları lütuf ve ihsanından mahrum bırakmadı,” diye hazin hazin ağlıyordu. Diğer ashabı kiram ise konuşamaz bir halde kalmışlardı.
& 176- Hazret-i Ömer, Peygamberin ahirete göç ettiğine inanamaz bir halde idi. Soma Hazret-i Ebu Bekir gelip Hazret-i Peygamberin yanma girdi. Peygamberin pak cismini örten örtüyü kaldırdı ve o pak vücudu öptü. “Ey Peygamber, senin ölümün de hayatın gibi güzel!..” diye ağladı. Ehl-i Beyt’e teselli vermeğe çalıştı. Sonra Mescid-i Şerife gidip minbere çıktı. İnsanlara şöyle hitab etti: “Ey insanlar! Kim ki Hazret-i Muhammed’e tapıyorsa, bilsin ki, o vefat etti. Her kim Yüce Allah’a tapıyorsa, bilsin ki Allah hayat sahibidir, ölmez.” Soma hiç bir
562 BÜYÜK İSLÂM İLMİHALİ
Peygamberin dünyada ebedi olarak kalmadığını söyledi. Dinlerinden döneceklerin asla Allah’a zarar veremeyeceklerini, İslâm dininde sebat göstereceklerin mükâfata kavuşacaklarını açıklayarak ashab-ı kiramın kendilerine gelmesini sağladı.
177- Ashab-ı kiramın bütün seçkinleri Beni saide’nin sofasmda toplandılar. Biraz münakaşadan sonra Ebu Bekir Hazretleri ittifakla Hazret-i Peygambere halife seçildi. Ondan sonra Peygamber Efendimizin teçhiz ve teklifini tamamlanarak hastalığında yatmış olduğu hücrede (odada) gömüldü. Önce Hazret-i Peygamberin Ehl-i Beyt’i, sonra diğer erkekler, kadınlar, gençler ve köleler takım takım gelip teker teker namazını kıldılar. Vakit uzadı, ancak çarşamba gecesi seher vaktinde mübarek kabrine konularak saadet bahçesine gömüldü. Allah’ın yardımı, mü’minlerin bağlılık ve teslimiyetleri her zaman O’nun ve O’nun yolunda gidenlerin üzerine olsun.