(Vsevolod llarionoviç), rus film yönetmeni ve sinema oyuncusu (Penza 1893 – Moskova 1953). Kimya mühendisiydi. 1917 devrimi’nden sonra oyun yazarlığı, dekorculuk ve oyunculuk yaptı. Birçok filmde rol aldı. 1922’de belgesel bir film gerçekleştirdi: Açlıkl Açlık! Açlık! (Go- lodl Golodl Golod!) 1926’da ilk büyük filmi o\ar\ Ana’yt\MaH) [Gorki’nin romanından) çevirdi. Bu tarihten sonra birçok film çekti: Petersburg’un sonu (Konek Sankt -Peterburga) [1927], kurgu konusundaki görüşlerini ustafıkla uyguladığı Cengiz Han’ın torunu ya da Asya’da* fırtına (Po- tomer Çingiz Hana) [1928], Asker kaçağı (Dezertir) [1933], Mimim i Pozarskij (1939), Suvorov (1941), Admiral Nahimov (1947, Vasiliyev ile birlikte), Vozvraşçeniye Vasili- ja Bartnikova (1953). Oyuncu olarak rol aldığı filmlerin başlıcaları Yaşayan ceset (1929) ve Korkunç Ivan’dır (Ivan Groznıy) [1946]. Kuleşov’un öğrencisiydi; özellikle bir yaratma öğesi olarak kurguyu inceledi. Yapıtlarında her. zaman İnsanın iç gerçeğini araştırdı:’Gerçekçiliği görünüşe ya da olaylara dayanah bir dış gerçekçilik değildi.
PUDOVKİN
19
May