sıf. (fars. püşlden’den puşide). Esk. 1. Örtünmüş, örtülü. —2. Puşide -çeşm, gözü kapalı, dikkatsiz. ♦ a. 1. Örtü: Puşide-i Beyt-i Muazzam (Kâbe örtüsü). [Bk. ansikl. böl.] —2. Türbelerde sandukaların üzerine örtülen işlemeli kumaş, şal vb. —3. Sarıkların üzerine örtülen değerli kumaşlardan yapılmış, işlemeli örtü. —ANSİKL. Müslümanların Kâbe’ye duydukları saygı dolayısıyla bu yapının Puşide-i Beyt-i muazzam (Yüce ev’in örtüsü) ya da kısaca Puşide denilen örtüsünün her yıl hac zamanında değiştirilmesi bir gelenek oldu. Özellikle osmanlı padişahları bunu kutsal bir görev saydılar.
Ağır kumaştan hazırlanan yeşil renkli kumaşın üzerine sırma ile Kuran’dan ayetler işlenir ve Örtü özel bir törenle Mekke’ ye gönderilirdi. (Bazı din ve tasavvuf büyüklerinin kabirleriyle mushafların ve sarıkların üzerine örtülen yeşil örtüye de puşide denir.)
PUŞİDE
13
May