PUŞKİN

PUŞKİN

, Aleksandr Sergeyeviç

(1799 Moskova – 1837 Petersburg), Rus yazarı. Babası soylu bir ailedendi; annesiyse Rus sarayında yaşamış Habeş Prensi Hannibal’ın torunuydu. Fransız kültürüyle yetişti. Çarskoye Selo (bugünkü Puşkin) Li-sesi’nde okuduktan sonra dışişleri bakanlığında görev aldı. Bu sırada şiirleriyle tanınmaya başlandı (1814-1820). 1820’de “Ruslan i Lyudmila” (Ruslan ile Ludmila) adlı destanı ya-
Aleksandr

Sergeyeviç

Puşkin
yırtılandı. Özgürlükçü düşün ve kalıplaşmış kurumlan eleştir irleri yüzünden Besarabya’ya nev) sürgün edildi. Daha sonra kasya’da ve Odessa’da sürgün rak yaşadı (1820 – 1824). Bu d! min şiirlerinde Byron’un etkileri rülür. “Kavkazskiy Plennik” (Ka_ ya Mahpusu, 1821), “Bahçesa kiy Fontan” (Bahçesaray Çeş 1922) bu dönemde yazdığı en şiirlerdir. Tanrıtanımaz olduğunu lirten bir mektubu yüzünderi M’ lovskoye’deki malikanesinde g tında tutuldu (1824-1826). Bu “Boris Godunov”u yazdı (1 1827’de Petersburg’a ve M; va’ya gitmesine izin verildi. M: va’da ilgiyle karşılandı ve s: çevrelerde değişik bir yaşam sü ye başladı. Natalya Gonçarova evlendi. Bir süre lirik şiirler y tan sonra öyküler kaleme al başladı. “Pikovaya Dama”yı Kızı, 1833), Pugaçef Ayaklanm anlatan “Kapitanskaya Doçka” başının Kızı, 1836) ve ünlü ‘Tunçtan Süvari”yi yazdı. Bir F sız subayının, eşi Gonçarova ile ki kurmaya kalkışması üzerine subayla yaptığı düelloda yaral ve bir süre sonra da öldü. Ya~ rında açık ve ölçülü bir dil kull Puşkin, Rus edebiyatında gerçe ğin ve lirizmin öncüsü sayılm 1823’te başlayıp 1830’da biti “Yevgeni Onyegin”, “Bovesti B na” (Bielkin’in Öyküleri, 1831), rovskiy” (1833) öteki önemli ya rıdır.