ŞEKER

ŞEKER
Şeker hastalığı vücut direncini azalttığı için için pek çok yerde çıkan yaralar geç kapanır.
ha sonraki birçok camiye de örnek olmuştur.
ŞEKER, Öteki besinlere oranla çok daha fazla enerji veren tatlı besin maddesi. Çeşitli içecekleri tatlandırmakta, ayrıca birçok gıda maddesinde aynı amaçla yaygın biçimde kullanılır. Kimyasal bakımdan şekerler karbonhidrattır. Genel formülleri Cx(H20)y olup monosakkaritler ve disakkarıtler gibi iki gruba ayrılırlar. Monosakkaritlerin doğada en çok bulunanı heksozlar (C6H1206) ve pentozlardır (C5H10O5). Disakkarit-ler bir oksijen köprüsüyle birleşmiş iki monosakkaritten oluşur. En önemlileri sakaroz ve maltozdur. Günlük yaşamda kullanılan şeker, sakarozdur. Sakarozun tatlılık derecesi 100 olarak alındığında glikozun-ki 74, früktozunki 173, laktozunki 16, maltozunki 33’tür. Şekerlerin tatlılık derecesi, çözünürlükleriyle ilintilidir. Bütün yeşil bitkilerde şeker vardır. Ancak en önemli şeker kaynağı şekerkamışıdır. Şekerkamışı, kabuğundan soyulur, merdaneler arasında ezilerek sakarozlu sıvı elde edilir. Kireç eklenerek içindeki yabancı maddeler uzaklaştırılır. Geride kalan sıvı, vakumda buharlaştırılarak yarı katı halde şeker meydana gelir. Santrifüj edilerek içindeki melas ayrılır ve geride ham kahverengi şeker kalır. Bundan da aromatik yabancı maddeler su buharıyla uzak-
laştırılır ve şeker sıcak suda çözündürülerek hayvankömürü içinden süzülüp beyazlaştırılır. Buna şekerin rafinaj işlemi de denir. Bitkisel kökenli şeker dışında balda da % 75 oranında şeker bulunur. Türkiye’de şeker, şekerpancarından elde edilir. Şekerpancarı mevsimlik bir ürün olduğundan şeker fabrikaları da “kampanya dönemi” adıyla yılın belirli aylarında üretim yaparlar. -* MELAS, SAKAROZ