teneffüs eden her canlı “Allah” demekte 
Mânâ itibariyle Allah (c.c.) ism-i şerifi, Uluhiyete mahsus sıfatların tamamını ihtiva eder. Meselâ Cenab-ı Hakk’m esma-i hüsna dediğimiz güzel isimlerinden “Er Rahman” sadece merhameti, “El- Kahhar” sadece kahrı veya “El-Alim” sadece ilmi ifade ederken, Allah (c.c.) ism-i şerifi bunların ve diğer isimlerin tamamını ifade eder. Bu sebeple Allah ism-i şerifi, ism-i ÂZAM’dır. Ve “Ya Allah” diyen bir kimse, Cenab-ı Hakkı bütün isim ve sıfatlarıyla zikretmiş olur.
Allah (c.c.) ismini teşkil eden harfler birer birer kaldırılsa, mânâ bozulmaz ve yine Cenab-ı Hakk’a delâlet eder. Allah isminin başındaki elifi kaldırılsa (lillahi), Lillahi’nin başındaki (birinci) lâm kaldırılsa “hu” kelimesi ortaya çıkar ki, Kur’ân’ın çeşitli yerlerinde geçtiği gibi hepsi, ayrı ayrı Allah (c.c.) demektir.
Sarf ilminde beyan edildiği gibi “hu” ism-i şerifinin aslı da, yalnız (He)’dir. Ve Rabbimize delâlet eden bu “He” harfi, göğüsten ve ciğerlerden gelen bir nefes ile çıkmaktadır.
Bu itibarla teneffüs eden her canlı “Allah” demekte ve mecburî olarak O’nu anmaktadıı.
(Ali Osman Tatiısu nun Esma-ül Hüsnâ Şerhinden)
“ALLAH” BİR İSM-İ CAMİ’ OLDUĞUNDAN ESMA-İ HÜSNÂ ADEDİNCE TEVHİDLER İÇİNDE BULUNUYOR.
