. Eleştirmen, münekkit. ♦ sıf. 1. Sürekli eleştirme, yargılama alışkanlığında olan bir kimse için kullanılır; eleştirici. —2. Eleştiri niteliği taşıyan: Tenkitçi bir tavır.
TENKİTÇİ ;
10
Oca
. Eleştirmen, münekkit. ♦ sıf. 1. Sürekli eleştirme, yargılama alışkanlığında olan bir kimse için kullanılır; eleştirici. —2. Eleştiri niteliği taşıyan: Tenkitçi bir tavır.