UMUT KIRINTILARI

UMUT KIRINTILARI
Bir dişi — ama ne dişi— yutmuş geceyi tek solukta
Açlığında uykusuz
Doymak üzerine tilcik duymamış
D iş i d şiliğince düşlemiş geceyi
H ücreleri parsellenmiş seviye
Gerçekten habersiz
Kirinden utanmış yıldızlar, bulutların ardında
B ir geminin rahatını kaçırmış deniz
Deniz kendi dalgasında
Rüzgâr bir başka evrende
Kentin b iri kolan vuruyor boşlukta
Sefâlet kusuyor sokakları
Bulutlar hıçkıra hıçkıra ağlıyor
B u sokaklara
N e çare
Sefâletin yüreği kaskatı
Şampanyalarca köpürmüş erkek eti
Sefâleti gömme çabasında
U zayıp giden dikenli yollar
Terlemiş kerhane çarşaflan gibi yapışmış
E rk e k tenine d işi d.şi
Cam cam olmuş gözlerde
D iş ili erkekli toplanmış umut kırıntıları
Y e ş il yeşil
U zayıp giden dikenli yollar duraksız
Düş kabukları soyulacak artık mutlu günlerin
Gerçeğin tadına varılacak doyumsuz.
Kenan A K A N S U