VEYSÎ

Osmanlı edip, şair ve tarih yazarlarından. Asıl
ismi Üveys ibni Mehmed’dir. Alaşehirli Kadı Mehmed’
in oğlu olup, 1561 ’de Alaşehir’de doğdu. Mükemmel
bir tahsil ve terbiye gördü. Kadı tayin edildi. Mısır,
Anadolu, Rumeli ve Üsküp’te çok bulunduğundan
“Üskübî” lakabı verildi.
Veysî, edebiyat türlerinden inşa’da meşhûr eserler
verdi. İnşaanın en büyük mümessilidir. Münşilerin piri
kabul edilir. Kelime ve gruplannı kafiyelendirerek bir iç
ahenk, aynı mânâdaki kelimeleri yan yana kullanarak
nesri süslerdi. Kuvvetli bir şair olup, divanı da vardır.
Hicvi çok kuvvetlidir. “Siyer-i Veysî” denilen “ Durretül-tac
fı sîreti Sahib-il-mi’rac”, “ Habnâme-i Veysî” de
denilen “Habnâme” ve “ Münşeat” adlı eserleri vardır.
Veysî, Üsküp’de 15 Ağustos 1628’de vefat etti. KabriÜsküp’tedir.