WALLON

(Henri), fransız ruhbilimci (Paris 1879 – ay. y. 1962). Hekim ve felsefe öğretmeni, daha sonra da edebiyat doktoru oldu, çocuk ruhbilimi konusunda uzmanlaştı ve Sorbonne’da, ardından Col- löge de France da ders verdi. 1921’de bir tıp-pedagoji merkezi kurdu, mesleki yönlendirme ve pedagojiyle ilgilendi ve çocuk ruhbilimi laboratuvarını yönetti; Fransız yeni eğitim grubunun kurucusudur. VVallon savaştan önce anti-faşist aydınlar arasında önemli bir rol oynadı ve akılcılığı savundu. Direniş hareketine katıldı ve Fransa’nın alman işgalinden kurtarılmasından sonra Geçici danışma meclisine seçildi. Milli eğitim genel sekreteri, ardından bir yıl komünist milletvekili oldu. Paul Langevin ile birlikte bir eğitim reform tasarısı hazırladı. VVallon’un bilimsel yapıtı, hareketsel ve duygusal gelişmenin düşünsel gelişmeden önce geldiğini savunan, yaşa bağlı ruhsal gelişme kavramı üzerinde yoğunlaşır. Başlıca yapıtları; l’Enfant turbulent (Sorunlu çocuk) [1925]; les Ori- gines du caractöre chez l’enfant (Çoçuk- ta kişiliğin kökenleri) [1934, 1949]; i’Evo- lution psychologique de l’enfant (Çocuğun ruhsal gelişimi) [1941]; De l’acte â la pensĞe (Edimden düşünceye) [1942]; les Origines de la pensâe chez l’enfant (Çocukta düşünmenin kökenleri) [1945].