WALLON

(Henri), fransız ruhbilimci (Paris 1879 – ay. y. 1962). Hekim ve felsefe
öğretmeni, daha sonra da edebiyat doktoru oldu, çocuk ruhbilimi konusunda uzmanlaştı ve Sorbonne’da, ardından Collöge de France da ders verdi. 1921’de bir
tıp-pedagoji merkezi kurdu, mesleki yönlendirme ve pedagojiyle ilgilendi ve çocuk ruhbilimi laboratuvarını yönetti; Fransız yeni eğitim grubunun kurucusudur.
VVallon savaştan önce anti-faşist aydınlar
arasında önemli bir rol oynadı ve akılcılı­
ğı savundu. Direniş hareketine katıldı ve
Fransa’nın alman işgalinden kurtarılmasından sonra Geçici danışma meclisine
seçildi. Milli eğitim genel sekreteri, ardından bir yıl komünist milletvekili oldu. Paul Langevin ile birlikte bir eğitim reform tasarısı hazırladı. VVallon’un bilimsel yapıtı,
hareketsel ve duygusal gelişmenin düşünsel gelişmeden önce geldiğini savunan,
yaşa bağlı ruhsal gelişme kavramı üzerinde yoğunlaşır. Başlıca yapıtları; l’Enfant
turbulent (Sorunlu çocuk) [1925]; les Origines du caractöre chez l’enfant (Çoçukta kişiliğin kökenleri) [1934, 1949]; i’Evolution psychologique de l’enfant (Çocu­
ğun ruhsal gelişimi) [1941]; De l’acte â la
pensĞe (Edimden düşünceye) [1942]; les
Origines de la pensâe chez l’enfant (Çocukta düşünmenin kökenleri) [1945].