almanca yazan isviçreli yazar (Biel 1878 – Herisau 1956). Melankoliye yatkın bir yapısı vardı, 1929’da akıl hastanesine kapatıldı ve 1933’te tüm edebi etkinliğine son verdi, “ilerde yusyuvarlak, harika bir sıfır olacağım” kehanetinde bulunmasına rağmen, ölümünden sonra İsviçre’nin en büyük yazarlarından biri olarak tanındı. Yaşamında, Berlin’de yazdığı üç romanla dikkati çekti: Geschvvister Tanner (1907), Der Gehûtfe (1908), Jakob von Gunten (1909). Bu yapıtlarda, en yeğlediği tür olan kısa düzyazıya özgü yapı ortaya çıktı (Kleine Dich- tungen, 1914; Kleine Prosa, 1917; Poeten- leben, 1918; Seeland, 1919; Die Rose, 1925). Birbirinden kopuk bölümleri dile- diğince bir araya getiren VValser’in düzyazıları, ince ayrıntının, hatta anlamsız öğelerin üzerinde büyük dikkatle duran ve mesleki aşama hırsına kapılmamak için vasatlığı seçmiş emir kullarını yeğleyen bir içe bakış serüvenidir.
WALSER (Robert)
30
Ağu