WÖLFFLİN

(Heinrich), isviçreli sanat tarihçisi (VVİnterthur 1864 – Zürich 1945). Ba- sel’de J. Burckhardt’ın tilmizi ve ardılı oldu (1893), Berlin Üniversitesi’nde sanat tarihi kürsüsünün başına getirildi (1901 -1912), ardından Münih ve Zürich’te profesör oldu (1924). Başlangıçta Bruck- hardt’ın anlayışında bir uygarlık tarihi anlayışının etkisi altında kaldıysa da, daha sonraları, sanatsal biçimler ruhbilimine yöneldi. Dürer (1905) adlı incelemesinde, “klasik biçimin Almanlar’a özgü uyarlaması” sorununu ortaya koydu. En tanınmış yapıtı olan Sanat tarihinin temel kavramları ’nda (Kunstgeschichtliche Grund- begriffe. Das Problem der Stilentwicklung in der neueren Kunst) [1915], arı görsellik kuramını (Fiedler) yeniden ele aldı ve sanatsal görüşün, bireysel ve ulusal niteliklerden bağımsız olacak bir tarihini tasarladı. Bu bakış açısından yola çıkarak, resim (örneğin Dürer / Rembrandt karşıtlığı), heykel (J. Sansovino / Puget), mimarlık (Bramante / Bernini) ya da süsleme sanatları alanlarında genel ”görsel kategoriler”i belirten “çizgisel” ve “ resimsel”, “kapalı biçim” ve “açık biçim” gibi karşıt İkililer tanımladı. Bu kategoriler, başka yönden bakıldığında tümüyle zıt doğalara sahip olan sanatçılar arasında bir üslup birliği ortaya çıkarmaya olanak verdi. Diğer yapıttan: Renaissance und Baroch, Bine Untersuchung über Wesen und Entste- hung des Barockstils in italien (Rönesans ve barok, İtalyan barok üslubunun özü ve oluşumu üzerine bir inceleme) [1888]; Die Klassische Kunst (Klasik plastik sanat) [1899]; Das Problem des Stils in der bii- denden Kunst (Plastik sanatta üslup sorunu) [1912]; Gedanken zur Kunstge- schichte (Sanat tarihi üzerine düşünceler) [1941],