(ing. wrapping, ambalaj; to wrap, sarmak, paketlemek’ten). Elektron. Elektronik bir bütünde, özel taşıyıcılar üzerine yerleştirilmiş devre öğelerine uygulanan bağlantı tekniği. (Bu tekniği 1950’ye doğru, Bell laboratuvarları, devre öğelerinin lehimlenmesine bir alternatif olarak geliştirmiştir. Bağlantı, sıkıca gerilmiş çıplak bir tel, keskin ayrıtları olan bir çubuk çevresine sarılarak sağlanır. Böylece gerçekleştirilen kontak çok iyi niteliktedir; bu nedenle bu teknik, ilkörnek- lerde olduğu kadar bitmiş ürünlerde de yaygın olarak kullanılır.)
WRAPPİNG
25
Eki