Yaşamın yapı taşı atom değil ENFORMASYON dur.
YAŞAM; parçası olduğumuz varoluşun bağlantısallık ağı, zamanı aşan bir bütünlük içindedir.
Zaman ötesi bu bütünlük içinde hiçbir varlığın yaşamı kendi doğumu ile başlamaz
Hikaye bunun çok ötesinde ve eskisindedir
Her varlık yaşamın bir varoluş kodlaması, yeni bir deseni, farklı bir akış formudur
Hiçbir varlığın yaşamı da ömrünün bitmesi ile sona ermez.
Olanı, sadece geçmiş etkilemez, geleceğin de olanı belirleme gücü vardır
‘Yaşam’ hem olanı, hem geçmişi, hem de geleceği içerir
‘Yaşam’, varlığın içine doğduğu “zamanı” da varoluş ağının ipliği olarak, yaşantı desenlerini örmede kullanır
Varlıkla, bu yaşam denizinin-bütünlüğünün- yaşantılar ile etkileşmesi bilinci oluşturur
Yani bilinç esas olarak varlığa-parçaya değil yaşama-bütüne ait bir fonksiyondur
AUTOPOIESIS: ‘parçanın’ kendini ve sonra ‘bütünü’ dönüştürmesi
EMERGENCE: ‘bütünün’ kendini ve sonra ‘parçayı’ dönüştürmesi
Ancak bu geçişken tanımları kullanırken şunu da göz önünde tutmak gerek: Her bütün bir başka bütünün parçası; her parça başka parçaların bütünü olabilir.
Türker Kılıç