YAYLA,

vadilerle yarılmış düz ya da hafif dalgalı, genellikle çevresinden yükseki.bir yüzey biçimidir. Düz olması yaylayı ;tepe> ve dağlardan, yüksek olması da ovalardan ayırır.. Çok geniş alanları kaplayan yaylalar yeryü-^ zündeki karaların yaklaşık olarak yarısını oluşturur. Afrika’nın büyük bölümü ; uçsuz bucaksız bir yayla olarak düşünülebilir. Güney Amerika’daki, And Dağları arasında çok sayıda yayla vardır. Dünyanın taşımacılık yapılabilen en yüksek gölü olan Titicaca Gölü böyle bir yayla üzerinde yer alır.
Çok farklı iki yayla türü vardır. Biri, çevresindeki alçak topraklardan dik yamaçlarla ayrılan geniş ve düz yaylalardır.. Güney Afrika’daki yaylalar ve Hindistan’daki Dek-kan Yaylası bu türdendir. Öbürü ise bölgenin genel düzeyinden yüksekte bulunan, ama

Etiyopya’nın Gondar bölgesindeki bu tepelik alanlar genellikle yayla olarak nitelendirilir.
kendinden daha yüksek sıradağlarla çevrili olan yaylalardır. And Dağları’ndaki birçok yayla ve Tibet Yaylası bu tür yaylalardır.
.Okyanusların tabanında da, okyanus yaylaları ya da sualtı yaylaları denen . yaylalar vardır. Çevresindeki deniz tabahindan en az
200.,metre yüksek olan ve dik bir yamaçla çevrelenen bu geniş yaylaların üzeri düz ya da hafifçe eğimlidir. Güney Çin Denizi’ndeki mercan kaplı yaylalar bunlara örnektir.