YILDIZPATI

Papatyalarla yakın akraba olan yıldızpatlannın doğada kendiliğinden yetişen 650’yi aşkın türü vardır. Kuzey ve Güney Amerika, Avrupa ve Asya’nın çeşitli kesimle–: rine dağılmış olan bu türlerden bazısına Türkiye’de yabanıl olarak rastlanır. Adını ^iidızsı çiçeklerinden alan’ yıİdızpatmın Yunanca’dân gelen bilimsel cins adıda “yıldız” anlamındadır.
Yıldızpatlannın bazı türleri park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir. Pek çok kültür çeşidi geliştirilmiş olan bu bitkilerin çiçekleri tıpkı papatyalar gibi, ortada yer alan san, yassı bir göbek ile bunu çevreleyen parlak renkli, püskülsü uzantılardan oluşur. Çaplan türe ve çeşide bağlı olarak 1,5 cm ile 5 cm arasında değişen çiçeklerin renkleri beyaz, kırmızı, pembe, mor ve mavi tonlarmdadır.

Dünyanın birçok yerine dağılmış olan yıldızpatları yüksek dağ yamaçlarında da yetişir. . . -.;
Yıldızpatı türlerinin büyük bölümü çokyıl-lıktır; yani bir kez dikildikten sonra uzun bir süre her yıl yeniden yeşerip çiçek verir. Çiçek açma mevsimi yaz sonundan sonbahar ortasına kadardır. Bu süre ılıman yörelerde kış başlangıcına kadar uzar. Yıldızpatları hem pek çok bitkiden sonra çiçeklendiği, hem de hastalıklara ve böceklere karşı daha dayanıklı olduğu için çok sevilen bahçe çiçekleridir. Mor jâldızpatı novae-angliae) Ve mavi yıldız-
patı (Aster laevis) en tanmnıış türleridir:
Yıldızpatlannın tüm çeşîtleriv besince zfem gin, gevşek ve güneşli toprakları sever, bununla birlikte aşırı sıcağa pek dayanıklı; değildir.