NÜHÜFT

NÜHÜFT i. (fars. nuhuften > nuhuft > nühüft, gizli’den). Mus. Türk musikisinde en eski birleşik makamlardan biri.
— ANS1KL. Nühüft, yegâh* birleşik makamına hüseynî aşıran (mi) perdesi üzerine göçürülmüş uşşak dörtlüsünün eklenmesinden elde edilmiştir. Seyri, uşşak dörtlüsüyle hüseynî aşıran (mi) perdesinde durur. Güçlüleri, yegâhta olduğu gibi birinci derecede neva (re), ikinci derecede dügâh (la). Genellikle inici olarak seyreder. Donanıma, yegâhta olduğu gibi, neva makamının işaretleri olan si koma bemol ile fa bakiye diyezi konur. Yegâhın neva üstüne görüşülmüş rast için si bekâr ve do bakiye diyezi nota içinde eklenir. (M) NÜHÜFTE sıf, (fars. nuhuften, gizlemekten nuhufte > nühüfte). Esk. Saklı, gizli: Bir sırr-ı garibsin nühüfte (Recaizade Ekrem). [M]