HAVALİMANLARI
Havacılığa getirilen yasal düzenlemeler, havalimanlarında ve havayolu tesislerinde önemli gelişmelere yol açmıştır. İlk havalimanları çoğunlukla uzun çimenlikler ya da açık alanlardı; asfalt ve beton pistler genellikle daha sonra, 1930 yıllarında kullanıma sokuldu. Bu arada radyoyla seyir olanaklarının kullanımı da arttı. 1930 yıllarının ortalarında, havalimanlarında trafik kuleleri hizmete girdi.
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra havalimanlarının sayısı çoğalır ve boyutları büyütülürken, 1950’de yaklaşan uçaklara uçuş rotası sinyalleri gönderen ilk VOR (VHF Omnidirectional Range) yayını hizmete kondu. Jet yolculuğunun büyük ölçüde gelişmesiyle hava trafik denetimi de gün geçtikçe gelişti.
Uluslararası hava trafiğinde Omega sistemi kullanılır; bu, sekiz küresel yayın noktasından sinyaller gönderen bir seyir sistemidir. Uçakta bulunan bilgisayari’ bu sinyalleri çözümleyerek uçağın durumunu hesaplar. Birleşmiş Milletler’e bağlı bir kuruluş olan Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (İCAO), seyir donanımının ve uluslararası rotalarda hava trafiği işlemlerinin uyumlu hale getirilmesini kolaylaştırmaktadır.
HAVAYOLLARI
Dünyada yolcu ve yük taşımacılığıyla uğraşan yaklaşık 500 havayolu kuruluşu vardır. 1980 yılları sonu verileriyle en büyük tarifeli havayolu filosu (3 800’ü aşkın uçak) ABD’nindir ve yılda 400 milyonu aşkın yolcuyla, en çok yolcuyu taşımaktadır. Dünya ölçeğinde yayılmış havayolları şirketlerinin başlıcaları (5 kıtadan en az dördüne, on altı uçuş bölgesinden en az onuna sefer yapan şirketler) Delta Airline (ABD), Lufthansa (Almanya), Air France (Fransa), Sabena (Belçika), Swissair (İsviçre) Alitalia (İtalya), British Airways (İngiltere),KLM (Hollanda) ve Aeroflot’tur (Rusya). Türk Hava Yolları da, 1990 yılından sonra uçaklarını yenileyerek (Airbus’lar, vb.) ve sayılarını artırarak, hızlı bir gelişme dönemine miştir.
