Cafer Çelebi, Tacizade

Cafer Çelebi, Tacizade
Türk şairi ve yazarı (Amasya ?-İstanbul 1515). Şair ve
hattat Taci Bey’in (ya da Tac Bey) oğlu olan Tacizade
Cafer Çelebi, önce babasından, sonra çağın ünlü bilginlerinden
ders aldı. Bayezit II tarafından önce müderrisliğe,
sonra Divan-ı Hümayun nişancılığına atanıp
(1498), Bayezit’in ölümüne kadar bu görevi sürdürdüPadişah ölünce Şehzade Ahmet’i tuttuğu bilindiği için,
Yavuz Sultan Selim’i tahta çıkaran yeniçeriler tarafından
evi yağmalandı ve görevden alınması istendi. Görevinden
alınarak emeklilik bağlandıysa da, bir süre
sonra Yavuz Sultan Selim tarafından aynı göreve getirildi
(Cafer Çelebi’nin düşüncelerine önem veren padişah,
Şah İsmail’e gönderilen Farsça mektupların çoğunu
ona yazdırdı). Çaldıran seferine katılıp, savaştan
sonra Şah İsmail’in karısı Taçlı Hanımla evlendirildi.
Aynı yıl (1514) Anadolu kazaskerliğine atandıysa da,
Çaldıran dönüşü kışı Amasya’da geçiren yeniçerilerin
bir ayaklanmasında, kışkırtıcılar arasında olduğu gerekçesiyle
idam edildi. Cesedi kardeşi tarafından alınarak
İstanbul’a getirildi.Tacizade Cafer Çelebi’nin şairliği konusunda tezkirelerde
öne sürülenler birbirini tutmaz. Yalnızca düzyazısının
şiirinden iyi olduğu düşüncesinde birleşilir. Latifi’ye
göreyse, gerek şiirde, gerek düzyazıda benzersizdir.
Gerçekten de kaside ve gazelleri ile Hevesname
adlı mesnevisi incelendiğinde, çok iyi bir şair olduğu
anlaşılır.
Başlıca yapıtları: Hevesname, Divan, Münşeat;
Mahrusa-i İstanbul Fetihnamesi, Enis ül-Arifin Tercümesi
(Farsça’dan).