Siyasal parçalanma.

1854’te Kansas-Nebraska Yasası, Louisiana’nın örgütlenmemiş geniş topraklarını halkın egemenliğine açtı. Kuzey öfkeden çıldırdı: Binlerce kişi yeni ve çok daha Güney karşıtı (yalnızca kuzey eyaletleriyle sınırlı) bir parti kurmak üzere Whig partisinden ayrıldı. Böylece Cumhuriyetçi Parti kuruldu. Büyük bir İrlandalı katolikgöçmen dalgasını hedef alan bir katolik karşıtı öfke patlaması da Cumhuriyetçilere yardımcı oldu. Öte yandan, Katoliklik karşıtı akım, Whiglep’i yeni bir örgüte doğru sürüklüyordu. Bu örgüt, “Bir Şey Bilmeme” Partisi oldu; ama Kuzeyli ve Gü­ neyli üyelerini, kölecilik konusundaki anlaşmazlık yü­ zünden birarada tutamayınca, katolik karşıtları Cumhuriyetçilere katıldılar. Kansas’da kölecilik yanlıları ile kölecilik karşıtları arasında ilk çarpışma patlak verdi. Franklin Pierce (1853- 1857) ve James Buchanan (1857-1861 ) (her ikisi de Demokrat Parti’den başkan seçilmişlerdi). Kansas’ta kölecilik yanlısı grubu destekliyormuş gibi göründüler. 1857’de, Güneyliler egemenliğindeki Yüksek Mahkeme, Kongre’nin bölgelerden köleciliği dışlamaya yetkisi olmadığına ve Missouri Uzlaşması’nın zaten bütü­ nüyle anayasaya aykırı olduğuna karar verdi. Binlerce Kuzeyli artık, “köle komplosu”nun ulusal hükümetin içine sızmış olduğuna inanıyorlardı. 1860’ta siyasal sistem tam anlamıyla parçalandı. Demokratlar kuzey ve güney kanatlarına bölündüler. Kü­ çük Anayasal Birlik Partisi, eski Whigleri kendisine çekmeye çalıştı. Ancak, Cumhuriyetçiler Abraham Lincoln’un Beyaz Saray’a seçilmesini sağlamayı başardı­ lar. Güneyliler, Kuzeylilerin ağır bastığı Cumhuriyetçi Parti’nin yükselişini büyük bir korkuyla izlemişlerdi. Partinin gizlice köleliğin kaldırılması yanlılarının denetimine girdiğine iyice inanmışlardı. 1859’da John Brown, bir köle ayaklanması başlatmak umuduyla, Virginia’da Harpers Ferry’deki federal cephaneliğe bir baskın dü- (Üstte) 21 Temmuz 1861’deki ilk Bull Run çarpışmasında, Konfederasyon cephesini Birlik saldırısına karşı savunup, tutmayı başaran general Thomas J. Jackson, kendisine takılan “Taşduvar” lakabına layık olduğunu kanıtlamıştır. İç Savaş’ın bu ilk büyük çarpışmasında Güney’in zaferi, Kuzey dayanışmasını önemli ölçüde sarsmıştır. zenledi. Güneyliler bu olaydan sonra, Kuzeyliler ülkenin denetimini ele geçirirlerse, kölelerin azat edilmesinin er ya da geç kaçınılmaz olacağına inandılar.