ÇAM
(ÇAM AĞ ACI)
Arabçası : Sanevber, Tenûb.
Lâtincesi : Picea excelsa, Pinus, Sapin.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Çok çeşitleri vardır.
Kullanılan maddesi: Tomurcuğu, filizleri, çırası, palamutu, kozaLağı.
Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Boyu 50-60 metreye kadar yükselir. Ömürleri uzundur. Bir çam ağacı beşyüz sene kadar yaşayabilir. Çok güzel kokulu bir ağaçtır. Çiçekleri kokusuz ve renksizdir. Kozalakları küçük ve büyük olanı vardır. Bunlar ilk yıl kapalıdır. İkinci yıl açılarak kurur ve ağacın dibine düşerler.
b) Çam dikenlerinden yapılan ispirto romatizma ve nikriz hastalığına başarıyla kullanılır.
c) G övdesinden neft yağı elde edilir. Kabukları sirke ile kaynatılıp gargara yapıldığında diş ağrılarını keser.
ç) Balgamı söker. Kabukları toz yapılıp yaralara kulanılır.
d) Yetmişbeş gram çam filizi akşamdan bir litre suya bırakılılır, sabahleyin kaynatılıp, on dakika dinlendirildikten sonra balla tadlândırılır ve günde iki kahve fincanı içilir. Bu şekil tedavi ile astım, boğmaca, nezle hastalıkları şifa bulur.
e) Yaprakları ve kabukları kaynatılarak içildiğinde, karaciğer ağrısına şifa verir.
f) Çamlık yerler çiçek hastalığı ve verem e tutulmuş hastalara çok iyi gelir.
g) Tomurcukları kaynatılıp içilirse müzmin öksürüğü keser. Ayrıca kanı tem izler, yalnız sıcak içilmelidir.
ğ) Çam filizler ile yapılan banyo yorgunluğu giderir, sinir zafiyetine iyi gelir. Kadınların kolay doğum yapmalarını sağlar.
h) Sarkmış bedenleri kuvvetlendirir.
i) Böbreklere iyi gelir, aklı geliştirir.