G Ü L
Arabçası : Verd. Farsçası : Gul. Lâtincesi : Rosa Rosier. Yetiştiği yer ve çeşitleri bahçelerde, bağlarda yetişir. Çok çeşidi vardır. Kullanılan maddesi: Tohumu, yaprağı, çiçeği. Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Pek çok çeşitleri vardır. En çok kullanılan gül, katmerli kırm ızı güldür. İçilecek miktarı 2 dirhemdir. (8 gr.) Fazlası ciğerlere zararlıdır. Bunun da ıslâhı kesîadır.
Güller gonca halinde toplanırsa hassalan daha fazla olur. Toplanan güller sıcak bir yerde veya ısısı normal özel bir fınnda kurutulup saklanır.
b) 20 gr gramı bir litre suda çay gibi haşlanarak içilirse, isha
li keser, bağırsaklara rahatlık verir.
c) Suyu ile gözler banyo yapılırsa kanlanma ve göz nezlelerine iyi gelir.
ç) Suyu ile gargara yapıldığında bademcik rahatsızlıklarını ge
çirir.
d) Döğülüp hergün ağızda bir miktar çiğnendiğinde diş etlerini kuvvetlendirir, ağızdaki yaralan geçirir.
e) Gülün reçeli yenm eye devam edildiğinde m ideyi kuvvetlen
dirip temizler.
0 Gül (taze yaprağı-suyu-yağı) vücuda sürüldüğünde kokusunu güzelleştirir.
g) Suyu içildiğinde: Bayılmayı giderir.
ğ) Kalbe ferahlık verir, dimağı takviye eder.
h) Ciğerleri kuvvetlendirir, tıkanıklığını giderir.
i) Balgamı ve safrayı söktürür.
j) Döğülmüşü: Siğillere sürüldüğünde siğilleri geçirir.
k) Yaralara ekildiğinde iyileştirip et bitirir.
1) Göze sürülen merhemi göze kuvvet ve parlaklık verir.
m ) İçilecek miktarı beş dirhem (20 gr.) dir.
