GÜVERCİN
Arabçası : Hemâme. Farsçası : Kebûter. Lâtincesi : Culumba. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Dünyanın her yerinde yaşar. Kullanılan maddesi: Hemen her yeri. Tıbbî Özellik ve Faydaları:
a) Eti yenildiğinde: Cimaya kuvvet verir.
b) Böbreklere iyi gelir.
c) M eni’yi ve kanı ziyadeleştirir.
d) Taze eti kesilip yılan-akrep ısırmalarında üzerine kondu
ğunda faide verir.
e) Yağı yaralara-berelere sürüldüğünde iyileştirir.
f) Küçük yavrusunun tazesini yem ek, pilicinin tazesini yem ekten daha faydalıdır.
g) D evam lı olarak güvercin yanında bulunan ya da onu evde yakınında besleyenler felç, titreme ve uyuşukluk hastalığından kurtulurlar veya yakalanmazlar.
ğ) Gübresi yarım baş ağrısı için sürüldüğünde, iyi gelir. Hatta ağaç, diğer bitki ve sebzelerin diplerine konduğunda çok ve çabuk büyütür. Sirke ile karıştırılarak istiska hastasına sürülse iyi gelir.
h) Tarçın ile, kırmızı güvercinin gübresi iki-üç dirhem (8-12 gr.) kadar alındığında; ya da eti susam yağı ile pişirilerek yendiğinde böbrek ve m esânedeki taşlan eritip çıkarır.
i) Y ine yumurtasının sansı konuşamayan çocuklann dili altına sürülüp oğulduğunda konuşturur.
j) A ynca yakılan ayak-bacaklarmın külleri bal, sığm n iç yağı ile kanştm larak bekâreti zail olm uş kızın bekâret m ahalline sürüldüğünde tekrar bekâret zan oluşturur.
k) Tüylü güvercinin başı tüyüyle yakılıp iyice ezilerek sürme
gibi göze çekildiğinde gözdeki perdeye fayda eder.
