BEHÇET NECÂTİGİL

BEHÇET NECÂTİGİL; şâir ve yazar. 1916’da
İstanbul’da doğdu; 1940 yılında Yüksek Öğretmen
Okulu Türk Dili Edebiyâtı bölümünü bitirdi.
Çeşitli illerde yaptığı edebiyât öğretmenliğinden
sonra, İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsüne öğretmen
tâyin edildi; uzun yıllar burada çalıştı. 1980
yılında İstanbul’da öldü.
Behçet Necâtigil, ilk şiirini 1935 yılında yayınladı.
Yaklaşık 45 sene çeşitli edebiyât ve sanat
dergilerinde yayınladığı şiirlerinde işlediği temaların
belli başlıları arasında; “ev, âile, geçim sıkıntısı,
aşk, anlaşılmama üzüntüsü, bunalış, ölüm,
hiçlik, fânilik, aldırmaz görünmek” sayılabilir.
Konularını kendi hayâtından veya etrâfmdan alan
şâir, şiirlerinde sık sık kendi his ve anlayışlannı genelleştirerek
bütün insanlara tercüman olmaya çalışır.
Üslûbu çok defa kapalı, kelimeleri sâde ve zaman
zaman argoludur. Sık sık konuşma diline uygun
mısralar kullandığı gibi, argolardan da pek
fazla kaçınmaz. Yalnızlığı seven, içine kapanık
ve karamsar mizacı şiirlerine aksetmiştir. Şiirlerinde
fakirlik ve çekingenlik duyguları mühim yer
tutar. İlhamı kendi şahsi hayatına dayanır. Yer yerkendi geçmişine gider. Mizacı gereği hayat karşısında
menfi bir tavrı vardır. Bedbin okuyuş ve görüş
tarzı hemen hemen bütün kitaplarında yer alır.
Şiirinde râzı olduğu bir yalnızlık hissini anlatır.
Şahsi hayâtı ile sosyal hayatı, çağı birbirinden ayrılmaz
bir şekilde birleştiren şâirdir.
Serbest nazımla yazdığı şiirlerinde, kâfiye endişesi
duymamış ve belli bir nazım şeklini kullanmamıştır.
Dili şumüllü olarak kullanır. Bir başka husûsiyeti
de, dilin mûsikisine önem vermesidir. En
çok tanınan şiirleri arasında “Evler” başta gelir.
Şiirlerini; Kapalı Çarşı, Çevre, Evler, Eski
Toprak, Arada, Dar Çağ, Yaz Dönemi adlı kitaplarda
toplamıştır. Almancadan 30 kadar eser
çevirmiş, mitologya ve edebiyât üzerine incelemeler
yapmış, oldukça başarılı olan radyo oyunlarını
ise; Yıldızlara Bakmak, Gece Aşevi, Üç Turunçlar
adlı kitaplarında yayınlamıştır.
EVLERLE SAVAŞ
Körükler cılız olmak
Evlerin hiddetini,
Evlerle savaşımız
Savaşların çetini.
Nedir anlamıyorum
Evlerdeki hırsı,
Cansızlarla birlik
Canlılara karşı.
Tencerenin azgınlığı başta,
Sofralarla beraber getir.
Dünya durdukça,
Tencere pişirecek, sofra eritecektir.
Eşyaların azgınlığı tamam!
Hepsi evlerden taraf
Kopar musluk, kırılır cam!
Hiç yoktan bir masraf.
Geri mi kalır kumaş, deri
Onlar da zâlim kalleş!
Alalı kaç gün oldu,
Eskir üst baş.
Erzaklar halimizden anlasa ya,
Anlamaz!
Biter sabun, biter şeker, biter yağ.
Biter gaz.
Bir yılan güneşlerde uyanmış;
Ateş yak der oda.
Dışarda karakış
İstersen yakma!
Körükler cılız olmak
Evlerin hiddetini,
Evlerle savaşımız
Savaşların çetini.