DÜRER elir. Askerlik alanında, özellikle, topçu sınıflarmprizmah çift dürbün araziyi taramak ve atış isabetini gözlemekte kullanılır. Büyütmeleri genellikle benzen’dir.) [l] 8’dir; bununla birlikte 12 ve 16 değerinde büyütmesi olan çift dürbünler de vardır. Bu dürbünler çok iyi görüntü verir ve görüş alanları geniştir. Gece dürbünleri’nin büyütmesi daha az, buna karşılık görüş alanı geniş ve görüntü çok aydınlıktırma düzeni» denilen bir mercek sistemiyle doğrultulur. Prizmalı dürbün’lerâe, her ikisi de yakınsak olan Ob objektifi ile Oc göz merceği arasına, A ve B gibi çift yansımalı iki eşkenar prizma yerleştirilmiştir. Bu dürbünlerin boyu daha kısa olduğu halde, Galilei dürbünlerinden daha kuvvetli bir büyütmevelde edilir: görüş alanı daha geiıiş, görüntü çok daha aydınlıktır. O Prizmalı çift dürbün,. prizmalı iki tekli dürbünün birleştirilmesinden meydâna gelir. Askerlik alanında, özellikle, topçu sınıflarmprizmah çift dürbün araziyi taramak ve atış isabetini gözlemekte kullanılır. Büyütmeleri genellikle benzen’dir.) [l] 8’dir; bununla birlikte 12 ve 16 değerinde büyütmesi olan çift dürbünler de vardır. Bu dürbünler çok iyi görüntü verir ve görüş alanları geniştir. Gece dürbünleri’nin büyütmesi daha az, buna karşılık görüş alanı geniş ve görüntü çok aydınlıktır

(Albrecht), alman ressamı ve gravürcüsü
(Nürnberg 1471 – ay.y. 1528). Bir
macar ailesinden veya Macaristan’a yerleşen
alman mültecisi bir aileden gelme bir
kuyumcunun on çocuğundan biriydi. 1486’-
da babası tarafından ressam ve gravürcü
Wolgemut’un yanına çırak olarak verildi.
Genç Dürer 1490’dan 1494’e kadar sanatın
ilk öğrenim devresini tamamladı. Bu arada(Albrecht), alman ressamı ve gravürcüsü
(Nürnberg 1471 – ay.y. 1528). Bir
macar ailesinden veya Macaristan’a yerleşen
alman mültecisi bir aileden gelme bir
kuyumcunun on çocuğundan biriydi. 1486’-
da babası tarafından ressam ve gravürcü
Wolgemut’un yanına çırak olarak verildi.
Genç Dürer 1490’dan 1494’e kadar sanatın
ilk öğrenim devresini tamamladı. Bu arada
bir süre Colmar şehrindç kaldı. O sırada
ölen devrin en değerli^ gravürcüsü Büyük
Schongauer’in kardeşlerinin yanında çalıştı.
Daha sonra tahta üzerine oyma resimler
(bu eserlerin. kesin olmamakla beraber Dürer’in
olduğu sanılır) yaptığı Basel şehrinde
yaşadı. Nürnberg’e dönünce hemen evlendi.
Bir yıl sonra İtalya’ya gitti. Yola
çıkmadan önce yaptığı eserler arasında öğretmeni
Wolgemut’un portresi (1490, Uffici
galerisi) ile kendisinin nişanlılık portresi
(1493, Louvre), vardır. Daha İtalya’ya
gitmeden Mantegna’nın bakır üzerine yaptığı
gravürleri görmüş, İtalyan sanatının
etkisinde kalmıştı, ilk suluboya peyzajlarını
yolculuk sırasında çizdi. 1496 Yıllarında
bakır üzerinde gravür ustalığını elde, etmişti.
Apokalips konusundaki resimlerini 15
büyük levha v halinde tahta üzerine büyük
bir canlılık ve hareketlilikle işledi. Böylece
daha o yillarda kişiliğini ortaya koydu.
Kıvrımlı, düğümlü, lav gibi akıcı deseni henüz
ortaçağ karakterini taşıyordu. O şifalarda
yapmağa başladığı İsa’nın Çilesi tahta
gravürlerini çok daha sonra tamamladı.
Zevkçe daha incelmiş bir topluluk için yaptığı
bakır gravürlerinde, İtalyan ustaları gibi
çıplak vücutları canlandırmak istedi. Kendi
yağlıboya portreleri arasında en ışıklı, en
canlı.ve parlak renklisi 1498’de yaptığı siyah-
beyaz yelekli olanıdır (Prado müzesi).
Dostu Willibald Pirckheimer onu Nürnberg
hümanistleri çevresine soktu. Yüzyıl
başında Venedikli gärip bir ressam olan
Jacopo de Bartiari (Jacop Walch) ile tanıştı.
Bu sanatçıyle dostluk kurduktan ‘sonra
yaşadığı sürece ilgilendiği bir konu olan
bir süre Colmar şehrindç kaldı. O sırada
ölen devrin en değerli^ gravürcüsü Büyük
Schongauer’in kardeşlerinin yanında çalıştı.
Daha sonra tahta üzerine oyma resimler
(bu eserlerin. kesin olmamakla beraber Dürer’in
olduğu sanılır) yaptığı Basel şehrinde
yaşadı. Nürnberg’e dönünce hemen evlendi.
Bir yıl sonra İtalya’ya gitti. Yola
çıkmadan önce yaptığı eserler arasında öğretmeni
Wolgemut’un portresi (1490, Uffici
galerisi) ile kendisinin nişanlılık portresi
(1493, Louvre), vardır. Daha İtalya’ya
gitmeden Mantegna’nın bakır üzerine yaptığı
gravürleri görmüş, İtalyan sanatının
etkisinde kalmıştı, ilk suluboya peyzajlarını
yolculuk sırasında çizdi. 1496 Yıllarında
bakır üzerinde gravür ustalığını elde, etmişti.
Apokalips konusundaki resimlerini 15
büyük levha v halinde tahta üzerine büyük
bir canlılık ve hareketlilikle işledi. Böylece
daha o yillarda kişiliğini ortaya koydu.
Kıvrımlı, düğümlü, lav gibi akıcı deseni henüz
ortaçağ karakterini taşıyordu. O şifalarda
yapmağa başladığı İsa’nın Çilesi tahta
gravürlerini çok daha sonra tamamladı.
Zevkçe daha incelmiş bir topluluk için yaptığı
bakır gravürlerinde, İtalyan ustaları gibi
çıplak vücutları canlandırmak istedi. Kendi
yağlıboya portreleri arasında en ışıklı, en
canlı.ve parlak renklisi 1498’de yaptığı siyah-
beyaz yelekli olanıdır (Prado müzesi).
Dostu Willibald Pirckheimer onu Nürnberg
hümanistleri çevresine soktu. Yüzyıl
başında Venedikli gärip bir ressam olan
Jacopo de Bartiari (Jacop Walch) ile tanıştı.