EĞİTİM

EĞİTİM i. (eğitmekken eğit-i-m).* Bir çocuğu,
bir kimseyi eğitmek, okytmak, yetiştirmek
eylemi: O, hâlâ eğitim ve öğretim
dünyamızın eşini bulamadığı adamdır
(Y. Z. Ortaç). Milli Eğitim.
II Eğitimli bir kimsenin bu yanını meydaina
getiren bilgiler. || insan, topluluklarında
kültürün geliştirilmesi için yararlanılan araçların
tümü. || Eğitmek amacıyle verilen
dersler, bilgiler. || Eğitim araçları, eğitim
ve öğretim işinde kullanılarak eğitici Özelliklerinden,
sorunların çözülmesinde ve bir
bilginin kazanılmasında varlıklarından yararlanılan
her şey. (Ders araçları da deiıir.)
Eğitim kurumlan, çocukların;
gençlerin öğrenim yoluyle yetiştirilmeleri
amacıyle kurulan, öğrencilerin
eğitildikleri okulların tümü.
Eğitim metotları, öğrenim yolu ile insan
yetiştirmede izlenen yol ve yöntemler. Beden eğitimi.
|| Cinsel eğitim, insanın cinsî içgüdüsünün
toplum ve ahlâk baskıları yüzünden zararlı
hale gelmemesi için cinsî bilgilerin gerçekte
-olduğu gibi verilmesini sağlayan eğitim.
|l Çocuk eğitimi, yetişkinlerin
yardımıyle çocuklara toplum-, değerlerini
iletme ve bu yönde çeşitli alışkanlıklar’
kazandırma işi.  |j Dinî
eğitim, bir çocuğun, bir insanın belli bir
dinin öğretisine, inancına, kurallarına göre
öğrenim yoluyle yetiştirilmesi. Eski eğitim, yetişkinlerin çocuk ve
gençlere bazı bilgiler ve alışkanlıklar kazandırma
için başvurdukları zorlayıcı, disiplinli,
baskılı öğretim yolları. Ezbere dayanan
bir yolla iskolastik ilkelere göre yürütülmüş;
yerini yeni eğitim yöntemlerine
bırakmıştır. ¡| Halk eğitimi, yetişkinlerin okuma
yazma öğrenmeleri, temel bilgiler yurttaşlık şuuru ve sorumluluğu kazanmaları
için yürütülen okul dışı eğitim. Karmâ eğitim, kız ve erkek çocukların
öğrenim kurumlannda birarada
yetiştirilmesi. |j Laik eğitim,
din etkilerinden , kurtulmuş olan, bilimsel
konuların öğretimine önem veren, din işlerini
okul hayatına karıştırmayan; fertlerin
dinî inançlarına herhangi bir müdahalede
bulunmayan eğitim.  Meslek
ve iş eğitimi, gençleri iş ilkesine göre çalıştırarak
belli bir mesleğin şartlarına göre
eğitmek işi.
|| Okul eğitimi, yetişme çağındaki
kişilerin eğitim sağlayan kurumlarda yetiştirilmesi.
|l Okul dışı eğitim. Bk. halk eğitimi.
|| Okul öncesi eğitinÏ, 3 -7 yaş arasındaki
çocukların ilk öğrenim’ öncesinde bakım
ve yetiştirilmesi. Okul
sonrası veya sürekli eğitim, çağdaş toplumlarda
öğrenim çağı içinde olsun olmasın
herkesin kültürel gelişimini sağlamak, onları
kişisel başarılarında yeni aşamalara götürmek
amacıyle devletçe düzenlenen eğitim
çalışmalarının tümü. (Radyo, televizyon
yayınları, mektupla öğretim, kitaplıklar,
müzeler,> sergi gösterileri, halkevleri, halk
üniversiteleri, gece üniversiteleri, akşam liseleri,
kültür derneklerince toplumun bütün
tabakalarına yöneltilerek yürütülür. (Okul
sonrası eğitim de denir.) || Temel eğitim,
yurttaşlık bilincini sağlamak, okul dışında
kalan kişilere yaşama ve üretim ala-
«Akhilleus’un Eğitimi» nında yararlar sağlamak amacıyle okuma –
Delacroix’nin eseri ÿazma seferberliğinden başlayarak yürütülen
(1844) eğitsel çalışmalarin bütünü.
Bibliothèque timi.) || Yeni eğitim, dinî eğitimin yerine
‘Assemblée Nationale, ; geçen laik öğretim kurumlannda çağın ger-
Paris çeklerini ve pozitif bilimleri konu edinen
öğretim programlarıyle çocuk ve gençlere
toplumsal değerleri kazandırmayı amaç edinen
aktif eğitim yöntemlerinin genel adı.