Ahmet Hilmi, Şehbenderzade

Ahmet Hilmi, Şehbenderzade
Türk yazarı (Filibe 1865-İstanbul 1913). Ailesinin İzmir’e göçmesi nedeniyle çocukluğu orada geçen Şehbenderzade Ahmet Hilmi, Galatasaray Sultanisi’ni bitirdikten sonra Düyunu Umumiye’ye girdi (1890). Beyrut’ta görevliyken siyasal düşünceleri yüzünden Mısır’a kaçıp, Terakki-i Osmani Cemiyeti’ne katıldı. İstanbul’a dönünce (1901) yakalanıp, Fizan’a sürüldü. Meşrutiyetin ilanı üstüne İstanbul’a dönerek İttihad-ı İslâm adlı bir gazete çıkarmaya başladı. İkdam ve Tasvir-i Efkâr gazetelerinde siyaset ve felsefeye ilişkin yazıları yayınlandı. Haftalık Hikmet adlı dergisiyle (1910) felsefeye ilişkin düşüncelerini yaymaya çalıştı. Sonra 1 Hikmet’] günlük olarak çıkarıp, gazetesinde İttihatçıları eleştirdi. Darülfünun’da felsefe dersleri verdi. Batı ve İslâm felsefelerini iyi bilen Ahmet Hilmi, temelde tasavvuf düşüncelerine dayanan bir düşünüşün savunuculuğunu yapmıştır. Çevirileriyle birlikte kırkı aşkın yapıtı vardır. Başlıca yapıtları: Tarih-i İslâm (iki cilt, 1910-1912), Amâk-ı Hayal (roman, Hayal’in Derinlikleri, yeni basımı, 1974), Huzur-ı Akl-ü Fen’de Maddiyun Meslek-i Dalaleti(Akıl ve Fen Karşısında Sapık Materyalizm Mesleği, 1916).