EPODOS i. (yun. epi, üstünde ve ode, şarkı’dan).
Esk. ed. Eşit olmayan iki mısradan
meydana gelen lirik kıta. [| Bu kıtalardan
meydana gelen lirik eser. j| Bir lirik Koro
eserinin üçüncü bölümü.
— Kelimenin kaynak anlamında,
bir şarkıya eklenmiş parça demèk olan epodos
sözü Yunanlılarda iki ayrı şiir biçimi için
kullanılırdı. Bunlardan biri, altı iambos
luk mısralara/ genellikle daha kısa (dört
iambos?luk) bir mısra ekleyerek elde edilen
beyitlerdi. Ârkhilokhos tarafından • bulunmuş.
olan bu biçim; yergi şiirine uygundu.
Höratius, ilk şiir derlemesinin başında bu
biçimi kullandı. Derlemenin Epodos’lar. adını
almış olması da bundan dolayıdır, öte
yandan, koroların lirik eserlerinde ve trajedi
korolarında da, epodos, ilk iki kıtaya
eklenen (değişik ritimdeki) bir kıtaydı,
EPODOS
18
Ara