14 Aralık 1972’de Paris’te imzalanan ve 1 Mart 1977’de yürürlüğe giren sözleşme. Avrupa Konseyi’ne üye devletlerin sosyal gelişmelerini kolaylaştırmanın, bunlar arasında daha sıkı bir birliğin kurulmasından geçtiği ve sosyal güvenlik mevzuatındaki çok yanlı uyuşumun da bunu gerçekleştirmede bir araç olduğu göz önünde bulundurularak hazırlanmıştır. Bu sözleşmenin hazırlanmasında özellikle, yurttaşlara, göçmenlere ve vatansız kişilere eşit işlem yapılması ilkesi benimsenmiştir. Korunacak kişilerin üye devletlerin ülkeleri arasında yer değiştirmelerine karşın, sosyal güvenlik mevzuatına göre sağlanan yardımlardan yararlanmaları esası gözetilmiştir. Bu konuda Avrupa Sosyal Şartı’mn bazı hükümleriyle Uluslararası Çalışma Örgütü’nce (ILO) düzenlenen birçok sözleşmedeki temel düşüncelere de güç kazandırılmıştır. Avrupa Sosyal Güvenlik Sözleşmesi hastalık, analık, iş kazası, meslek hastalığı, sakatlık, yaşlılık, ölüm ve işsizlik durumlarında yapılan yardımlarla, aile yardımları ve ölüm ödeneklerine ait mevzuat konusunda uygulanır. Türkiye, 2 Aralık 1976’dan başlayarak bu sözleşmeye taraf olmuştur.