Conti, Niccolö dei

Conti, Niccolö dei (d. y. 1395, Chiogşia?,
Venedik yakınları -_ö. 1469, Venedik?),
Güney Asya’ya yaptığı 25 yıl süren yolculuğunu
gerçekçi ve canlı bir üslupla öyküleştiren
Venedikli tüccar.
Şam’daki gençlik yıllarında Arapça öğrendi.
1414’te Bağdat’a gitmek üzere Şam’dan
ayrıldı. Dicle Irmağını izleyerek Basra Körfezinin
güney ucu yakınlarındaki Hürmüz’e
ulaştı. Basra kıyısındaki bir ticaret merkezi
olan Calacatia’ya geçerek Farsça öğrendi ve
sonraki gezilerinde kendisine eşlik eden
bazı İranlı tüccarlarla ortaklığa girdi. Conti’nin
Hindistan’da bir Hintli kadınla evlendiği
sanılır. Ülkenin kuzeyindeki Kambay
Prensliği’ni Goa’nın yaklaşık 240 km doğusundaki
Vicayanagar’ı (bugün Hampi, Karnataka
eyaleti) ve Maliapur’u (bugün Hylapore,
Madras) ziyaret etti. Havari Aziz
Tomas’ın mezarının bulunduğu yer olarak
kabul edilen Maliapur, Hindistan Hıristiyanlarının
en kutsal kentiydi. Conti daha
sonra gittiği Sumatra’da yamyamlarla karşılaştı
ve ticaretini yapabileceği biber ve altın
buldu. Tenasserim’e (bugün Birmanya’dş)
ve Ganj Deltası bölgesine de gitti. Birmanya’da
Irrawaddy Irmağı boyunca yelken
açarak zengin Pegu kentine ulaştı.
Conti’nin ulaştığı en uzak nokta Cava’vdı.
Ciampa (bir olasılıkla bugünkü Tayland) ve
belki de Seylan üzerinden, Hindistan’ın
güneybatı ucundaki Quilon’a (Kollam) gitti.
Hindistan’ın Malabar kıyısı boyunca yaptığı
yolculuk sırasında Cochin ile Kalikut’ta
(bugün Kozhikode) mola verdi. Arabistan
Yarımadasının güney kıyılarına ve Aden
kentine gitmeden önce, yeniden Kambay’ı
ziyaret etti. Mekke’nin limanı Cidde’de de
bir süre konakladı. Venedik’e dönmeden
önce (1444) karayolu ile Kahire’ye ve Sina
Dağına uğradı. Yolculuğu sırasında Hıristiyanlıkla
bağını koparmanın kefareti olarak
başından geçenlen Papa IV. Eugenius’un
yazmanı bilgin ve Hümanist Gian Francesco
Poggio Bracciolini’ye anlatması istendi. Bu
Latince seyahat notları 15. yüzyıldaki Güney
Asya hakkında önemli bilgiler içerir.