Crespi, Giovanni Battista

Crespi, Giovanni Battista, i l c e r a n o
olarak da bilinir (d. 1575/76, Cerano, Novara
yakınlan, Milano Düklüğü – ö. y. 23
Ekim 1632, Milano), en önemli 17. yüzyıl
Lombardiya ressamlarından. Yapıtları erken
dönem Lombardiya Gerçekçiliğinin
önemli örneklerindendir.
Önceleri lirik eğilimli maniyerist taşra
ressamı Gaudenzio Ferrari’nin etkisinde
kaldı. 1586’da, 1595*e değin kalacağı Roma’ya
gitti. Burada şiirsellikle Maniyerizmi
kaynaştıran başka ressamların yapıtlarını
inceledi; bunlara eşdeğer sayılabilecek
ürünler verdi. Roma’da bulunduğu süre
içinde sonradan koruyucusu olan Milanolu
kardinal Federigo Borromeo ile dost oldu
ve onunla birlikte Milano’ya gitti. Milano
o dönemde kardinalin amcası Başpiskopos
Carlo Borromeo’nun desteği ile eski kültürel
canlılığına yeniden kavuşmuştu. Crespi
özgün üslubunu bu kültürel ortamın ve
ilk edindiği sanat öğreniminin etkileri altında
geliştirdi. Bu dönem yapıtları soluk ve
gri tonlara ağırlık verdiği renk kullanımı ve
figürlerin yansıttığı mistik gevşeklik açısından
Maniyerizmin etkilerini yansıtmakla
birlikte biçimsel açıdan figürlerin kuntluğu
Maniyerizmi aşar. Figürü idealleştirmeden
gerçekçi ayrıntılarla işlediği yapıtlarının hemen
hepsi acı dolu bir tinsellikle yüklüdür.
Gerçekleştirdiği kilise siparişleri arasında
1610’da azizler listesine kabul edilen Carlo
Borromeo’nun yaşamından sahneler (1610,
Milano Katedrali), “Aziz Augustinus’un
Vaftiz Edilmesi” (1618, S. Marco Kilisesi,
Milano) ve geç 16. yüzyıl Venedik Okulu
ressamlarından Tintoretto’yu anımsatan,
cesur, özgür bir kompozisyonla yorumladığı
“Aziz Gregorius’un Cemaati” (1615-17,
S. Vittorein Varese Bazilikası) vardır. Crespi’nin
1610-20 arasında gerçekleştirdiği resimler,
“Tespihli Madonna”da (y. 1615,
Brera Resim Galerisi, Milano) görüldüğü
gibi, dinsel deneyimlerin cisimleştirilmesindeki
başarıları ve sadelikleri nedeniyle oldukça
etkileyicidir.