TAHIL BİTKİLERİ, Alm. Korn, Getreide (n). Fr.
Céréale (f). İng. Corn, cereal. Buğday, arpa ve çavdar
gibi un veren taneli bitkilerin genel adı. Hububat bitkileri
de denir. Tahıl bitkilerinin en önemli özellikleri,
meyvalarınm küçük tanecikler halinde olması ve un
haline getirilerek kullanılmasıdır. Bu sebeble tahıl bitkilerine
taneli bitkiler veya un veren bitkiler de denir.
Tahıl bitkileri en eski kültür bitkileridir. Hemen
hemen her devirde, insanların en önemli gıda maddelerini
teşkil etmişlerdir. Beslenme için lüzumlu olan
nişasta ve proteinli maddeleri oldukça iyi bir oranda
(1/6) ihtiva etmeleri, bu bitkilerin ziraatte en başta yer
almalarına sebeb olmuştur. Yer yüzünde ziraate ayrılan
arazinin yarısından fazlası (% 55) tahıl bitkilerine aittir.
Tahıl bitkilerinin hepsi aynı familyanın üyeleridir.
Birbirlerine benzerlikleri de buradan ileri gelir. Bitki
sistematiğinde tek çëhekli bitkilerin buğdaygiller (graminae)
familyasına bağlıdır. Bu familyanın çiçek ve
tohumlarının yapıları da karakteristiktir.
Çiçekler küçük başakçıklardan meydana gelmiş,
bileşik başak durumu teşkil ederler. Başakçıkların
dibinde “gluma” veya kavuz adı verilen iki taşıyıcı yaprak
bulunur. Başakçık 2-5 çiçek taşır. Her çiçekte bir alt
kavuz bir de üst kavuz vardır. Üst kavuz ile erkek organlar
arasında “lodikula” şişme cisimcikleri bulunur.
Meyvaları tohuma benzemekle beraber, aslında
birer gerçek meyvadır. Meyva zarımsı bir tohum
kabuğu (testa) ile yapışmış durumdadır. Bu tip meyvalara
karyops denir. Tohum kabuğu altında 1-2 sıralı
protein tabakası bulunur. Bunu nişastaca zengin olan
besi doku (endosperma) takip eder. Endospermanın bir
ucunda da yağ ve protein ihtiva eden embriyo bulunur.
TAHIL BİTKİLERİ
20
Tem