Kur’ân-ı Kerîm’i hatmedince hemen arkasından duâ etmek sünnettir. Yapılan sahîh rivâyette Peygamber (SA.V.) Efendimiz buyurdular ki: «Kur’ân’ı hatmeden kimsenin kabul olunan bir duâsı vardır.»
eş-Şa’b’de Enes bin Mâlik (R.A.) Hazretleri nin rivâyet ettiği hadîste buyuruluyor ki: «Her hatimle birlikte kabul olunan bir duâ vardır.» Diğer bir hadîste ise şöyle deniliyor : «Kim Kur’ân okur, Allah’a hamdeder, Peygamber’e (S.A. V.) salâvat getirir ve Rabbine istiğfarda bulunursa, şüphesiz o hayn tam yerinde arzulamış olur.»*08 Yine sahîh rivâyete göre, Ebûbekir Sıddîk (R.A.) Hazretleri bir gün Resûlüllah (S.A.V.) Efendimiz’e diyor ki: — Bana bir duâ öğret ki onu namazımda okuyayım. Peygamber (S.A.V.) Efendimiz ona şu duâyı tavsiye ediyor.
«Allah’ım! Doğrusu ben kendime çok hem çok haksızlık ettim. Günahları ise senden başka bağışlayan yoktur. Kendi katından bir mağfiretle beni bağışla ve bana merhamet et.. Şüphesiz ki sen hem çok bağışlayan ve hem çok merhamet edensin..»910 el-Fetevâ kitabında bu hususta şöyle kaydedilmiştir: «Duâların sonunda şöyle denilir: Sübhâne rabbinâ rabbil izzeti ammâ yesıfûn.. Veya şöyle denilir: Sübhâne rabbike rabbil izzeti ammâ yesıfûn.. Bu ikisinden daha çok beğenilip seçilen birinci metindir. Çünkü maksad övmektir, kırâat değildir. Birinci şekil ise övmeğe daha lâyıktır.»
Bu hususta zâhir olan ise, Kur’ân’a muvafakattir ve bunu sağlamak daha faziletlidir. Hazret-i Ali (R.A.) Efendimiz’den yapılan rivâyette deniliyor ki: «Kim kıyâmet günü noksansız bir ölçekle mükâfat elde etmek istiyorsa, bulunduğu mecliste, sözünün sonu Süb- hâne rabbike rabbil izzeti ammâ yesıfûn ve selâmün alel mür selin vel hamdü lillâhi rabbil âlemîn olsun..»012 Hazret-i Ömer (R.A.) Efendimiz de diyor ki : «Duâ durup kalır, yukarı yükselmez; Peygamberimiz Muhammed (S.A.V.) Efendimiz’e salâvat getirilmedikçe…» Büyük velî Ebû Süleyman-i Darânî (rahmetullahi aleyh) diyor ki: «Allah’tan bir şey istediğin zaman önce Peygamber (S.A.V.) Efendimiz’e salât u selâm getirir; sonra hacetin ne ise onu Cenâb-ı Hak’tan dile ve sonra da duânı yine Resûlüllah (S.A.V.) Efendimiz’e salât u selâm getirmekle bağlayıp bitir. Çünkü Cenâb-ı Allah peygamberinin keremine iki salâvatı da kabul buyurur. îkisi arasmdakini kabulsüz bırakmasından çok daha kerimdir.»913 Hazret-i Ümmü Seleme’den (R. Anhâ) yapılan rivâyete göre, Cenâb-ı Peygamber (S.A.V.): «Kendiniz için ancak hayır ile duâ edin. Çünkü melekler sizin yaptığınız duâlara âmin diyorlar» buyurmuştur. Duânız hayır ise hayra, şer ise şerre âmîn denilmiş olur. Hafaza meleklerinden tutun da başlarının üstünde bulunan gök ehline kadar bütün melekler, duâ Me- le-i A’lâ’ya ulaşıncaya kadar hazır bulunuyorlar.