ISLÂM’IN IŞIĞINDA GÜNÜN MESELELERİ

Önemi:
1. İbn Mes’ûd’dan, Hz. Peygamberin (s.a.) cumayı kılmayan kimseler için şöyle dediği rivayet edilmiştir: «Vallahi cemâate namaz kıldırmak üzere birisine emir verip sonra, cumaya gelmeyenlerin içinde bulundukları evleri yakasım gelir.» (Müslim, İbn Hanbel). 2. Ebû-Hüreyre ve İbn Ömer’den, Rasûlullâh’m (s.a.) minberinden şöyle hitâbettiğini duydukları rivayet edilmiştir: «Bazı kimseler ya cumayı terketmekten kesin olarak vazgeçerler yahut da Allah onlann kalplerini mühürleyecek de artık gafil olacaklar.» (Müslim, Ahmed, Nesâî). 3. Ebu’l-Ca’d ed-Damari’den Rasûlullâh’m (s.a.) şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir: «Mühimsemediği için( mazereti olmadığı halde) üç cumayı terkeden kimsenin Allah kalbini mühürler.» (Ahmed, Ebû-Dâvûd, Tirmizi, Nesâî, İbn Mâce). Bir rivayette «üstüste üç cumayı…» şeklindedir.(3)
Şartlan:
4. Abdullah b. Amr’dan, O da Rasûlullâh’dan (s.a.) şöyle buyurduğu rivâyet edilmiştir: «Cuma, ezanı işitenin üzerine borçtur.» (Ebû-Dâvûd, Dârekutnî). 5. Hafsa’dan rivâyet edildiğine göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: «Cumaya gitmek, ihtilâm gören (ergenlik çağına giren) herkese gereklidir». (Nesâî). 6. Tânk b. Şibâh’dan rivâyet edildiğine göre Rasül-i Ekrem (s.a.) şöyle buyurmuştur: «Cuma, cemâat halinde her müslümana Allah’ın hakkı olarak vazifedir: Ancak şu dört sınıf müstesnâ: Başkasının mülkü olan köle, yahut kadın, yahut çocuk, yahut da hasta.» (Ebû-Dâvûd). 7. İbn Abbâs’dan rivâyet edildiğine göre Hz. Peygamber, Abdullah b. Revâha’yı akıncılarla beraber göndermiş, bu da cumaya rastlamıştı. Abdullah geri kalarak: «Cumayı Rasûlul
2) Hadisleri, meşhur Altı Kitâb ile Ahmed b. Hanbeli’n «Müsned»inin ahkâma ait hadislerini ihtivâ eden, Mecduddîn b. Teymiyye (v. 652/1254) tarafından «Münteka’l-ahbâr» adıyla derlenmiş ve eş-Şevkânî (v. 1250/1832) taralımdan «Neylu’l-evtâr» ismiyle şerhedilmiş bulunan hadis mecmuasından naklediyoruz. (2. B. Kahire, 1952), C. III. s. 235- 301. Ayrıca her hadisin yanında asılkaynaklarına işaret edilecektir. 3) eş-Şevkânî, ag. esr.,