Muhalifler bu hadisi kabul ediyor, «hayatında Hz. Peygamber ile, gene sağlıklarında ehl-i beyti ile tevessül caizdir, fakat ölümden sonra caiz değildir» diyorlar. 3. Hz. Ömer’in hilâfeti devrinde Mâlik b. Iyâz (ed-dâr) Rasûlullah’ın kabrine gelmiş ve «Ya Rasülallah ümmetin mahvoluyor, onlar için Allah’dan yağmur iste» demiştir. Bu hadisi Beyhaki, Sübki, Buhâri (Tarih’inde) İbn Ebî – Heyseme, İbn Ebi-Şeybe rivâyet etmişlerdir. 4. Osman b. Huneyf kendisine Rasûlullah’ın öğrettiği bir duâda şöyle demiştir: «Allah’ım!, Rahmet Peygamberi, senin Peygamberin Muhammed ile sana yöneliyor ve istiyorum…» (Beyhâki, Tirmizi, İbn Mâce) 5. Fâtıma bt. Esed hadisinde bizzat Rasûlullah: «Peygamberin ve benden önceki Peygamberin hakkı için…» demişti. (Hâkim, Tabârânî, Heysemi…) Bütün bu ve benzeri nasslar hayatta ve vefattan sonra peygamberler ve salih kişiler ile tevessülün caiz olduğuna delâlet etmektedir. (61) Kevserî bu nakli deliller dışında Allâme Teftâzâni (v. 793/ 1391), Fahruddin er-Râzi (v. 606/1209) ve Seyyid Şerif el-Cür- câni, (v. 816/1413)’nin eserlerinden tevessülün cezâsma, enbiyâ ve evliyânın kabirlerini ziyaretten maddî, manevî birtakım faydalar hasıl olmasının mümkün ve vâki olduğuna dair ifadeler nakletmiştir. (62) Muhâliflere göre nakledilen hadislerin bir kısmı zayıftır, diğerleri ise münâkaşa mevzuû ile alâkalı değildir.
İSLÂM’IN IŞIĞINDA GÜNÜN MESELELERİ
22
Eyl