B — Tevessül:

Kabir ziyaretinden maksad ve faydanın ne olduğuna yukarıda temas etmiştik. Bunlardan biri de «ruhlara inşirah, yüce duygulara bereket sağlaması, yapılan duaların kabulüne vesile olması» idi. «Tevessül» de vesile ve vasıta kılmak demektir. Kabirde yatanı aracı kılarak Allah Teâlâ’dan birşey dilemek tevessülün istilâhi manâsıdır. Bilhassa İbn Teymiyye’- den beri (v. 728/1327) bu mesele şiddetli münakaşa ve ihtilâflara yol açmış, üzerinde uzun boylu konuşulmuş ve yazılmıştır. İbn Teymiyye ve taraftarlarına göre kabirler sadece ibret almak ve âhireti hatırlamak için ziyaret edilir. Hz. Peygamber de dahil olmak üzere hiçbir ölü bir fayda celbine ve bir zararın def’ine kadir olamaz ve vasıta kılınamaz. Bunların bu maksadlarla ziyaret edilmesi, kendilerinden bir şeyler istenmesi veya Alah’dan istemek için vasıta kılınmaları haram hatta küfür ve şirktir. Hz. Peygamber ve yakınlarının hayatta iken vasıta kılınmaları, keza Rasûlullah’m âhirette şefâat etmesi haktır, vakidir. Ayrıca kişi kendi iyi amellerini de vasıta kılarak Rabbine dua edebilir. İbn Teymiyye bu iddiasını ileri sürerken şu mana ve meâldeki nasslara dayanmıştır. 1. Putperestler ve müşrikler tapındıklarına vasıta ve şefâatçi diye inanmış, bu yüzden şirke düşmüşler, Allah ve Rasûlü’nün la’netine uğramışlardır.